Czy Indie stają się dyktaturą?
Gdy jego jedyny poważny rywal rezygnuje, czy rządy Narendry Modiego grożą podkopaniem „największej demokracji świata”?
Narendra Modi, który w maju wygrał drugą kadencję jako premier, rządzi Indiami od 2014 roku
Obrazy Getty
Partia Bharatiya Janata (BJP) Narendry Modiego zdobyła historyczną większość w niższej izbie indyjskiego parlamentu na początku tego roku – a teraz jego jedyny poważny rywal zrezygnował, stawiając pytania o przyszłość największej demokracji na świecie.
Modi zdobył w maju 303 mandaty, 251 przed swoim rywalem Rahulem Gandhim, przewodniczącym opozycyjnego Indyjskiego Kongresu Narodowego (INC).
W zeszłym tygodniu Gandhi ustąpił, mówiąc: Jako przewodniczący partii w Kongresie jestem odpowiedzialny za przegraną w wyborach 2019 r., FT raporty.
Pomimo przyznania się do własnych niedociągnięć jako lidera opozycji, Gandhi ostrzegł również, że indyjska demokracja może być zagrożona – ale powstrzymał się od użycia słowa dyktatura.
Twierdził, że BJP systematycznie miażdży głos narodu indyjskiego, podważając instytucje demokratyczne, a reelekcja Modiego spowoduje niewyobrażalny poziom przemocy i bólu dla Indii, powiedział AP .
Nasza demokracja została zasadniczo osłabiona. „Istnieje realne niebezpieczeństwo, że od teraz wybory przestaną być wyznacznikiem przyszłości Indii w zwykły rytuał”, powiedział.
Ale przywódcy innych partii opozycyjnych byli bardziej szczerzy, powołując się na wzrost przestępstw z nienawiści od czasu, gdy Modi doszedł do władzy w 2014 r. i jego nadmierną kontrolę nad mediami.
W marcu Delhi's główny minister, Arvind Kejriwal , porównał Modiego do Adolfa Hitlera i twierdził, że każdy, kto kwestionuje rząd Modiego, jest określany jako „antynarodowy”. i dawny Główny minister Karnataki Siddaramaiah twierdził, że w drugiej kadencji Modi zostanie dyktatorem i wątpliwe jest, czy w przyszłości odbędą się wybory.
Tymczasem analityk polityczny Pratap Bhanu Mehta powiedział: BBC że kiedy ludzie ufają sobie nawzajem i nie ufają swoim przywódcom, otrzymujesz demokrację, ale kiedy ludzie nie ufają sobie nawzajem i całkowicie ufają swoim przywódcom, otrzymujesz dyktaturę.
Myślę, że jesteśmy teraz w drugiej chwili.
Ale czy Indie – często uważane za największą demokrację na świecie – naprawdę są na krawędzi upadku do dyktatury w rękach Modiego? A może po prostu jedzie na populistycznej fali?
Jak wyglądała premiera Modiego?
Modi, syn właściciela stoiska z herbatą, poprowadził indyjską politykę w nowym kierunku dla wielu w tym kraju od początku jego premiera w 2014 roku.
W artykule dla Opiekun Kapil Komireddi pisze, że za panowania Modiego Indie przeszły największą transformację od 1991 roku, kiedy kraj doświadczył niszczącego kryzysu gospodarczego i gwałtownego wzrostu przemocy na tle etnicznym, którego kulminacją były liczne ataki terrorystyczne i zabójstwo byłego premiera Rajiva Gandhiego - Rahula Ojciec Gandhiego.
Ale panowanie Modiego było mniej naznaczone rozległymi reformami politycznymi lub społecznymi, a bardziej szczególnym ich brakiem. Od przejęcia władzy niewiele z przedwyborczych obietnic BJP zostało dotrzymanych.
Przed wyborami Modi obiecał umieścić Indie na czele globalnego ruchu inteligentnych miast, rewolucjonizując gospodarkę odpadami, wykorzystanie zielonej energii i transport publiczny, ale według Komireddiego nic takiego nie widać. Nie spełnił również obietnicy, że oczyści najsłynniejszą rzekę Indii, Ganges, po latach niegospodarności, w której została zniszczona przez zanieczyszczenia.
Co najbardziej kontrowersyjne, Modi zobowiązał się do tworzenia 20 milionów miejsc pracy rocznie, ale w styczniu Al jazeera poinformował, że bezrobocie w Indiach wzrosło do najwyższego od 45 lat poziomu 6,1%.
Więc dlaczego jest popularny?
Bezprecedensowa popularność Modiego nie leży w jego osiągnięciach politycznych, ale w jego zdolności do przekształcania narracji w każdej kwestii politycznej. Jest to najbardziej widoczne w mocnym patriotyzmie, który stworzył w Indiach, według New York Times , w ramach którego lekkomyślnie podsycał hinduskie nastroje nacjonalistyczne, często kosztem zmarginalizowanych grup w kraju.
Modi jest przez całe życie zwolennikiem hinduskiego ruchu nacjonalistycznego znanego jako Hindutva, Obserwator raporty; ideologia przełomu wieków, która przedstawia Hindusów jako jeden naród ze świętą kulturą, którą należy podkreślić przede wszystkim.
Gazeta dodaje, że w tej wizji na margines są miliony mniejszościowych obywateli Indii, w tym prawie 200-milionowa populacja muzułmańska.
Polityka zagraniczna mówi, że ton kandydatury Modiego na reelekcję w 2019 r. wskazywał na jego chęć uczestniczenia w tej bezprecedensowej fali hinduskiego nacjonalizmu zamiast namacalnych osiągnięć, opisując swoją kampanię jako lekką dla rozwoju i ciężką dla etniczno-religijnych gwizdów dla psów.
W tym, co magazyn opisuje jako szczególnie paskudną kampanię, Modi i jego zwolennicy podniecili swoją hinduską bazę, wygłaszając płomienne przemówienia na temat niebezpieczeństw stwarzanych przez wojsko z większością muzułmańską w Pakistanie i muzułmańskich migrantów z Bangladeszu; ta ostatnia grupa została opisana przez jednego urzędnika BJP jako termity. Modi i jego zwolennicy wydają się wierzyć w teorię, że Indie są słusznie hinduskim, a nie wielokulturowym narodem.
Jednak jego wizerunek siłacza umocniła się w odpowiedzi na samobójczy zamach bombowy w lutym, w którym zginęło 40 indyjskich pracowników ochrony w spornym regionie Kaszmiru, który był źródłem napięć między Indiami a sąsiednim Pakistanem.
Aby odeprzeć atak, Modi zarządził ukierunkowane naloty na coś, co rząd określił jako obóz szkoleniowy grupy bojowników w Pakistanie, zdobywając uznanie nacjonalistycznego hinduskiego bloku wyborczego, z których wielu podało ten incydent jako kluczowy powód głosowania na niego.
Czy to czyni go dyktatorem?
To zależy od naszej definicji dyktatora.
Z perspektywy polityki autorytarnej, wielu obawia się, że zwycięski Modi ma teraz możliwość dążenia do daleko idących zmian w indyjskim porządku konstytucyjnym, częściowo w celu zwiększenia własnego autorytetu, a częściowo, aby potwierdzić hinduizm jako de facto religię państwową, sugeruje Foreign Policy.
To z kolei zachęca do globalnych porównań z innymi znanymi siłaczami, z których wielu zaczynało od tych samych umiarkowanych platform technokratycznych, które oferował Modi w 2014 roku, tylko po to, by zyskać bardziej autokratyczną władzę.
Według Angany P. Chatterji, autorki niedawno opublikowanej książki o Modi pt Państwo większościowe , jego partia próbuje całkowicie uciszyć sprzeciw. BJP dało jasno do zrozumienia, że żadna inna strona nie powinna z nią konkurować … odzwierciedlając [] jej poglądy na konkurentów nie jako przeciwników, ale jako wrogów.
Kolejnym znakiem rozpoznawczym dyktatury jest kult jednostki. Syndykat projektów nazywa kult osobowości Modiego najbardziej niezwykłym we współczesnej historii Indii, wsparty obrazami ponadnaturalnymi, setkami tysięcy wojowników mediów społecznościowych, zastraszonymi mediami głównego nurtu, wszechobecnymi kamerzystami i zręczną maszynerią reklamową, która była włączona przez całą dobę. 7.
Organizacja informacyjna wraz z pisarz i polityk INC Kumar Ketkar twierdzą, że Modi i BJP silnie zmusili media do wspierania go, zarówno za pomocą pieniędzy, jak i przymusu, przy czym ten ostatni twierdzi, że Modi tak bezczelnie sprowadził do siebie media telewizyjne i część mediów drukowanych, że dziś cała ta Ściana informacyjna działa jak intelektualny obóz koncentracyjny.
Na tym froncie Modi i jego partia wydają się kupować we własnym szumie. Jedna z najbardziej niedorzecznych historii dotyczących wizerunku twardziela Modiego, który sam się kultywuje, koncentruje się na dość interesującym boisku podczas kampanii wyborczej w 2014 roku, w której chwalił się, że ma klatkę piersiową mierzącą 56 cali, mówi anglojęzyczna gazeta. Przewiń.in .
Nie wiadomo, czy jest to dosłowna prawda, ale uczynienie z rozmiaru pektoratu kwestii wyborczej było niewątpliwą metaforą: Modi mówił, że jest silnym przywódcą, dodaje gazeta.
Czy to negatywnie wpłynie na jego panowanie?
Prawie na pewno nie. Wśród jego zwolenników nic z tego nie ma znaczenia. Jak na ironię, polityka i przekonania, które przyczyniły się do niezwykłej popularności Modiego wśród elektoratu, są tym samym zestawem polityk, w których często oskarża się go o autorytaryzm i zachęcanie do bigoterii.
Poprzez swoje zuchwałe i bardzo agresywne podejście do sprzeciwu – szczególnie w odniesieniu do Pakistanu – Modi wyrobił sobie markę mesjasza i silnego przywódcy. Tak więc, podczas gdy wielu zdaje sobie sprawę, że sprawy są ponure, wierzą, że ma on zdolność do poprawy sytuacji, mówi analityk polityczny i były dziennikarz polityczny Prakash Bal .
Wydaje się, że BJP skutecznie pobudziło ogromną część indyjskich wyborców do spojrzenia na siebie przez pryzmat ich tożsamości religijnej, wspierając plemienność polityczną i kulturową, która będzie niezwykle trudna do usunięcia z opozycyjnych miejsc w parlamencie, zwłaszcza w kraju o w przeważającej większości hinduska.
Al jazeera donosi, że entuzjazm dla premiera nie zmienił się w rządzonych przez BJP stanach północnych, takich jak Haryana, Uttar Pradesh i Radżastan, podczas gdy popularność Modiego rośnie w południowych Indiach, podczas gdy co najmniej dziewięciu na dziesięciu Hindusów w południowych stanach Andhra Pradesh, Karnataka, Tamil Nadu i Telangana mocno wierzą, że premier wykonuje dobrą robotę.
W rzeczywistości zaciekłość dyskursu politycznego tak dramatycznie wzrosła za Modiego – w dużej mierze to zasługa Modiego – że pewne terminy i koncepcje, kiedyś powszechnie uważane za odrażające, są obecnie uznawane przez opinię publiczną za akceptowalne.
Ankieta 2017 z Badania ławek ujawniły, że poparcie dla wojskowych lub autokratycznych rządów silnego przywódcy było w Indiach (55%) wyższe niż w jakimkolwiek innym kraju, w tym w Rosji Władimira Putina. W tym samym czasie, pro-BJP newsy opublikowały wiele artykułów z nagłówkami, takimi jak 10 powodów, dla których dyktatura jest jedynym wyjściem dla Indii oraz Demokracja parlamentarna zawiodła. Indie potrzebują dyktatury .
W ostatnim z tych artykułów były przewodniczący Rady Prasowej Indii, Markandey Katju, podkreśla, że demokracja parlamentarna opiera się na większości głosów – ale zdecydowana większość naszych ludzi jest intelektualnie zacofana.
Jaka jest więc alternatywa dla demokracji parlamentarnej? On pyta. Moim zdaniem odpowiedź brzmi – dyktatura niewielkiej liczby przywódców o nowoczesnych umysłach naukowych, którzy bezlitośnie obalają i miażdżą feudalne prawa, zwyczaje i praktyki oraz ekstremizm religijny, a także szybko industrializują i modernizują kraj, zapewniając ludziom wysoki standard życie i przyzwoite życie.
Czy przekroczyliśmy punkt, z którego nie ma powrotu?
Według niektórych, premiera Modiego widziała, jak dołączył do szeregów przywódców, w tym tureckiego Recepa Tayyipa Erdogana i Rodrigo Duterte z Filipin – dwóch przywódców często określanych przez międzynarodowe media jako autorytarnych dyktatorów.
Historia mówi, że każdy dyktator najpierw mówi o nacjonalizmie i zniewala lud, dawniej Lider INC, Ashok Gehlot powiedział po wyborach Modiego, dodając, że ma wypaczoną wersję patriotyzmu i wykorzystał ten termin, aby wygrać wybory tylko poprzez emocjonalne wprowadzanie w błąd ludzi, zwłaszcza młodzieży.
INC, opisane przez Ekonomista jako jedyny narodowy rywal BJP, był kiedyś postrzegany przez wielu jako potencjalny wybawca Indii przed autorytarnymi rządami Modiego, ponieważ przynajmniej nie drażni się nawzajem do gardeł. Jednak wraz z odejściem charyzmatycznej potęgi w Rahul Gandhi jej przyszłość wygląda ponuro.
Dla innych obawy o zejście Modiego na terytorium siłaczy są przesadzone i reprezentują rosnący globalny trend populistycznych przywódców nacjonalistycznych – zjawisko, które niektórzy uważają za jedynie tymczasowe.
Indie pozostają krajem federalnym, w którym premierzy w New Delhi napotykają wiele ograniczeń władzy, nie tylko ze strony rządów innych stanów, mówi Foreign Policy.
Prawdopodobne wyniki [jego reelekcji] mogą być mniej złe społecznie niż wielu się obawia, z wieloma ograniczeniami najgorszych instynktów BJP. Jakkolwiek by na to nie spojrzeć, powrót Modiego do New Delhi nie będzie dobry dla liberalnych tradycji Indii. Przynajmniej na razie jednak to nie będzie ich koniec.
