Brexit: czym jest Plan A+ i czy jego liczby się sumują?
Czołowi zwolennicy Brexitu ujawniają plan handlowy po Brexicie, który, jak twierdzą, „uwolni Wielką Brytanię”, gdy krytycy kwestionują matematykę
Jack Taylor/Getty Images
Nowy plan wolnego handlu, okrzyknięty przez czołowych Brexiterów jako realna i możliwa do zrealizowania alternatywa dla planu Brexitu Theresy May Checkers, spotkał się ze sceptycyzmem ze strony ekspertów handlowych, którzy kwestionują, czy jego liczby się sumują.
Jaka nowa relacja jest proponowana?
Plan A+: Tworzenie dobrze prosperującej Wielkiej Brytanii po Brexicie przez wolnorynkowy thinktank Instytut Spraw Gospodarczych (IEA) zaleca podstawowe Umowa o wolnym handlu w stylu kanadyjskim z UE w zakresie towarów i nową angielsko-irlandzką umowę awaryjną w celu zachowania otwartej granicy.
W handlu MAE wzywa do zniesienia ceł i kontyngentów na wszystkie produkty, których nie produkuje Wielka Brytania, w tym żywność, której nie można tu uprawiać. Chce przywrócić suwerenność nad wodami brytyjskimi w polityce rybołówstwa i twierdzi, że Wielka Brytania powinna jak najszybciej dołączyć do wielu światowych organizacji handlowych.
Wzywa do swobody regulacyjnej UE, która zapewni mu niezależność handlową i mówi, że swobodny przepływ z UE powinien zostać zastąpiony ogólnoświatowym systemem, który uwzględnia ekonomiczne i społeczne korzyści i koszty imigracji.
Kto to wspiera?
Plan zyskał już poparcie szeregu wybitnych brexitowców, w tym byłego sekretarza ds. Brexitu Davida Davisa, Giseli Stuart z Partii Pracy i wpływowego członka parlamentu Jacoba Reesa-Mogga, który nazwał go najbardziej ekscytujący wkład do debaty o Brexicie za kilka miesięcy.
Były minister spraw zagranicznych Boris Johnson również poparł raport, mówiąc, że propozycje będą: uwolnij nas, byśmy mogli prosperować .
Ostrzegł również, że plan Theresy May w warcaby zmusi Wielką Brytanię do zaakceptowania zasad UE na zawsze, ponieważ „Daily Telegraph” donosi, że większość członków gabinetu popiera obecnie przejście do umowy handlowej z UE w stylu Kanady.
Jaka była reakcja?
Podczas gdy plan IEA zyskał poparcie wielu wielkich bestii Brexitu, plan A + wywołał duży sceptycyzm ze strony ekspertów handlowych Insider biznesowy w Wielkiej Brytanii .
David Henig, brytyjski dyrektor Europejskiego Centrum Międzynarodowej Gospodarki Politycznej, powiedział serwisowi informacyjnemu, że sednem projektu było forsowanie przyjęcia amerykańskich standardów żywnościowych i że plan A+ nie wyjaśnia odpowiednio, dlaczego Wielka Brytania powinna odejść od przepisów UE, pomimo ich powszechne stosowanie.
Henig twierdzi również, że raport nie określa, jak szkodliwe byłoby dla Wielkiej Brytanii rozbieżność.
Nie jestem pewien, czy ta sekcja nowego raportu MAE została przemyślana. (Chociaż właśnie przeczytałem podsumowanie wykonawcze)a) UE prawdopodobnie nie naruszyłaby swoich zobowiązań wynikających z umów SPS i TBT (co powie każdy, kto je przeczytał i zrozumiał). pic.twitter.com/UXOu0duQhU
— Sam Lowe (@SamuelMarcLowe) 24 września 2018 r.
c) Co jest nieco dziwne, gdy w następnym akapicie opowiadasz się za obniżeniem i usunięciem ceł jako rozwiązaniem uzupełniającym.
— Sam Lowe (@SamuelMarcLowe) 24 września 2018 r.
Pomimo całego zamieszania, nikt jeszcze nie dostarczył solidnych dowodów uzasadniających podstawowe twierdzenie, które mówi: ja gazeta : że odrzucenie bliskich relacji z supermocarstwem handlowym i regulacyjnym na naszym progu na rzecz nieprzewidywalnych nagród w dalszej części leży w interesie gospodarczym Wielkiej Brytanii, w przeciwieństwie do ocen głównego nurtu ekonomistów – a nawet rządowych – ocen.
To nie jest kwestia polityki czy ekonomii, ale matematyka mówi Redaktor zasad Newsnight Chris Cook .
Po pierwsze, ta praca łamie wiele przyjętych zasad podstawowej higieny danych i projektów modeli. Specyficzny sposób, w jaki model jest dopasowany do siebie, oznacza, że nigdy nie będzie w stanie zapewnić niezawodnej lub stabilnej wydajności, na której można by polegać.
Po drugie, cała waga modelu opiera się na założeniach, które są dziwne lub nie do obrony, pisze. Na przykład, jeśli wszystko inne jest równe, zakłada, że taniej będzie zwalniać ludzi, co doprowadzi do wzrostu wydatków na opiekę zdrowotną i wzrostu podaży kredytów przez banki krajowe. To z kolei doprowadzi do wzrostu produkcji.
