Czy taktyka Extinction Rebellion pomaga, czy przeszkadza w jego przyczynie?
Aktywiści klimatyczni planujący serię protestów po „sparaliżowaniu” londyńskiego West Endu
Aktywiści Extinction Rebellion gromadzą się wokół gigantycznego różowego stołu, który blokował drogi w pobliżu Covent Garden
Mark Kerrison / Na zdjęciach przez Getty Images
Działacze Rebelii Zagłady zablokowali wczoraj jeden z najbardziej ruchliwych węzłów komunikacyjnych w centrum Londynu w pierwszej z nowej fali planowanych protestów w stolicy.
Londyński West End był sparaliżowany przez wiele godzin po tym, jak protestujący klimatyczni wznieśli gigantyczny różowy stół na skrzyżowaniu Long Acre, St Martins Lane i Garrick Street, donosili Codzienny Mai L . Zakłócenie zapoczątkowało dwutygodniowe protesty, które grupa nazwała swoim niemożliwym buntem.
Policja była zaskoczona, gdy aktywiści zebrali się w poniedziałek rano na Trafalgar Square, podała gazeta. A taktyka grupy jeszcze bardziej przechytrzyła funkcjonariuszy, jeżdżąc furgonetkami dwiema ulicami w pobliżu skrzyżowania Long Acre, zanim aktywiści skuli się pod kołami pojazdów.
Protest nastąpił po opublikowaniu ważnej recenzji przez Międzyrządowy Zespół ONZ ds. Zmian Klimatu powiedział, że kryzys klimatyczny był „jednoznacznie” spowodowany działalnością człowieka, taką jak spalanie paliw kopalnych. Zaledwie kilka miesięcy przed gospodarzami Wielkiej Brytanii Szczyt klimatyczny COP26 w Glasgow.
Fala nieposłuszeństwa
Protest jest początkiem nowej fali nieposłuszeństwa obywatelskiego w całej Wielkiej Brytanii od Extinction Rebellion (XR), Niezależny powiedział, a grupa twierdzi, że City of London pozostaje największym finansistą globalnych emisji dwutlenku węgla. Protesty mają na celu podkreślenie znacznego wkładu brytyjskiego sektora finansowego w kryzys klimatyczny i zwrócenie uwagi na rolę rządu we wspieraniu zanieczyszczających gałęzi przemysłu.
Grupa postawiła na nowe, natychmiastowe żądanie, Lewa stopa do przodu dodany , mianowicie, że rząd natychmiast wstrzymuje wszelkie inwestycje w paliwa kopalne.
Nie ma formalnej daty zakończenia nadchodzących protestów XR, powiedział lewicowy serwis informacyjny. Protestujący planują kontynuować kampanię, dopóki ich żądania nie zostaną spełnione, co oznacza, że mogą trwać znacznie dłużej niż planowane dwa tygodnie.
Ostatnie duże protesty XR w Londynie były częścią akcji Jesiennego Rebelii we wrześniu 2020 r., kiedy protestujący XR zakłócili drogi wokół maszyn drukarskich należących do News Corp Ruperta Murdocha, co wpłynęło również na dystrybucję The Sun, The Times i The Daily Telegraph, jako Daily Mail i Evening Standard.
Grupa wykonała serię wyczynów kaskaderskich i protestów, odkąd zyskała rozgłos trzy lata temu, w tym pamiętną blokadę londyńskiego Oxford Circus w kwietniu 2019 r. Następnie protestujący przykleili się do różowej łodzi wymazanej hasłem „Mów też prawdę” jako zajmujący most Waterloo, Marble Arch i obszary w pobliżu Placu Parlamentu.
Czy taktyka XR działa?
Wielu kwestionowało mądrość taktyki XR, odkąd rozpoczęła się ona na poważnie w 2018 roku, ale grupa cieszy się dużym uznaniem opinii publicznej.
Według YouGov , znajduje się w pierwszej 100 najbardziej znanych brytyjskich organizacji charytatywnych i organizacji, a 73% brytyjskiej opinii publicznej mówi ankieterowi, że słyszało o grupie. Jego popularność jest jednak niska, a zaledwie 19% opinii publicznej deklaruje, że aprobuje grupę, 19% twierdzi, że czuje się neutralna, a 35% nie akceptuje.
Powszechną krytyką XR jest to, że jej taktyka, zwykle akty masowego obywatelskiego nieposłuszeństwa, zrażają do siebie ogół brytyjskiego społeczeństwa.
Akty obywatelskiego nieposłuszeństwa, takie jak okupacja mostów, partyzanckie ogrodnictwo i protest lalkarski, mogą przemawiać do doświadczonych aktywistów, ale są zniechęceniem dla tysięcy potencjalnych zwolenników, którzy mogą przejść obok takich zawodów, napisał Andre Spicer w Opiekun po zajęciu centrum Londynu przez XR w 2019 roku.
I to nie tylko taktyka XR podważa ich sprawę, ale potężna i niedoceniana siła, którą możemy nazwać plemiennym niesmakiem, powiedziała Clare Foges w Czasy w tym tygodniu.
Mijając jeden z protestów obwieszonych flagą XR, środkowa Anglia marszczy nos. Szaleje z powodu spowodowanych niedogodnościami, ale także cofa się od farbowanych spodni i tatuaży, kolczyków i bełkotów Citizen Smith, leksykonu Empire 2.0 i sprawiedliwości klimatycznej, dredów, didgeridoo i bębnów.
Krótko mówiąc, jeśli cofniesz się przed posłańcami, wiadomość jest martwa w momencie przybycia, argumentowała. To ogromny wstyd, ponieważ Anglicy ze środkowej Anglii, tacy jak ja, w końcu przebudzają się z powagi tego wyzwania.
Ale ocenianie Extinction Rebellion po tym, jak bardzo są lubiane, nie ma sensu, argumentował Luke Tryl w Niezależny . Rzeczywiście, pytanie, czy lepiej być lubianym czy znanym, zależy od tego, co chcesz osiągnąć.
Za każdym razem, gdy aktywiści powodują zakłócenia, z pewnością wzbudzają pogardę, ale także podnoszą świadomość kryzysu klimatycznego i sprawiają, że ludzie rozmawiają o kwestiach takich jak cele zerowe netto w sposób, któremu żadna inna kampania nie była w stanie dorównać.
Ostatecznie nie ma znaczenia, czy lubisz Extinction Rebellion, ponieważ nie wpływa to na to, jak myślisz o ich problemie, powiedział Tryl.
Extinction Rebellion z pewnością nie ma na celu wygrania konkursu popularności, napisała aktywistka XR Marilyn Spurr w liście do Nowy mąż stanu , ma być skuteczny.
Kontynuowała: Wielu jej działaczy spędziło lata podpisując petycje, pisząc do polityków, angażując się w projekty związane z dziką przyrodą i biorąc udział w autoryzowanych marszach. To położyło podwaliny pod nasze protesty.
Ale spory dotyczące taktyki grupy nie ograniczają się do zewnętrznych obserwatorów. Główne wewnętrzne spory XR dotyczyły taktyki, powiedział Ekonomista .
W ostatnich miesiącach słabsze skrzydła organizacji dążącej do ściślejszej współpracy z politykami zostały odsunięte na bok, a większy wpływ oddano tym, którzy chcą promować bardziej ryzykowne działania – takie jak przyklejanie nastolatków do pociągów metra. Niektórzy działacze XR wierzyli, że wywoła to surową reakcję państwa, a tym samym sympatię społeczną.
