Wewnątrz nowego północnego konserwatyzmu
Miasta takie jak Hartlepool coraz bardziej przyciągają torysów, gdy Partia Pracy staje się partią miast
Boris Johnson wita kibica przed pubem w Hartlepool po wygranej w wyborach uzupełniających jego partii
Szalik Oli / AFP przez Getty Images
Ryan Swift, doktor nauk politycznych na Uniwersytecie w Leeds, o zmieniającej się polityce północnej Anglii.
Zwycięstwo Partii Konserwatywnej w wyborach uzupełniających w Hartlepool jest najnowszym wydarzeniem w politycznej przebudowie, która od ponad dekady bulgocze pod powierzchnią.
To dopiero piąty raz, kiedy partia rządząca zajęła miejsce w wyborach uzupełniających od końca ubiegłego roku Druga wojna światowa . Zwycięstwo było głośne – większość 6940 i 16% odejście od Partii Pracy.
Nie należy przeceniać wyników indywidualnych wyborów uzupełniających. Frekwencja jest znacznie niższa niż w wyborach powszechnych i często rolę odgrywają czynniki lokalne i osobliwości polityczne. Niemniej jednak wynik w Hartlepool ujawnia się w szerszym kontekście zmieniającej się polityki północnej Anglii. W końcu Hartlepool był w posiadaniu Partii Pracy od momentu jej utworzenia jako siedziby w 1974 roku, a Partia Pracy przejęła tam ponad 50% głosów dopiero w 2017 roku. Podobnie jak w większości regionu, zmiana była dramatyczna.
Czynniki lokalne
Wiele lokalnych czynników w Hartlepool było prawdopodobnie ważnych w zwycięstwie konserwatystów. ten demografia i sytuacja społeczno-gospodarcza w mieście są podobne do wielu czerwonych foteli ściennych, które w ostatnich wyborach przeszły na konserwatystów. Odzwierciedla to ciągłe znaczenie polityczne komunitarno-kosmopolityczny dzielić. Miasta takie jak Hartlepool wydają się coraz bardziej przyciągać konserwatystów, a Partia Pracy staje się partią miast.
Hartlepool zagłosował w przeważającej mierze za Brexit w 2016 roku i Impreza Brexit uzyskał tam dobre wyniki w 2019 r., zdobywając 26% głosów. Gdyby nie ten mocny pokaz, Partia Pracy mogłaby wtedy stracić Hartlepool. Biorąc pod uwagę rozmiar ostatniego marginesu zwycięstwa konserwatystów, wydaje się prawdopodobne, że część poparcia dla partii Brexit w 2019 r. przeniosła się teraz na konserwatystów.
Innym ważnym czynnikiem lokalnym jest popularność Ben Houchen , konserwatywny burmistrz metra w Tees Valley (obszar obejmujący Hartlepool). Burmistrz prowadził popularną politykę, w tym poddał lokalne lotnisko kontroli publicznej. Przekonał Skarb Państwa do utworzenia wolnego portu w Teesside i przeniesienia niektórych miejsc pracy w służbie cywilnej do regionu. To, że wybory uzupełniające odbyły się tego samego dnia, co głosowanie burmistrza, mogło zatem odegrać rolę w zwycięstwie konserwatystów.
Nowy północny konserwatyzm
Popularność i sukces Houchena wiele zawdzięcza jego orędowaniu, obok postaci takich jak Jake Berry i lokalni parlamentarzyści z Północnej Grupy Badawczej, nowego północnego konserwatyzmu. Jest to nurt konserwatywnego myślenia napędzany głównie chęcią pociągnięcia rządu do odpowiedzialności za jego wciąż nieprecyzyjny program wyrównywania poziomów.
Zwolennicy odrębnej odmiany północnego konserwatyzmu sugerują, że jest on bardziej zorientowany na społeczność i mniej konserwatywny pod względem fiskalnym niż inne, bardziej tradycyjne nurty myślenia konserwatywnego. Nacisk kładziony jest na zapotrzebowanie na miejsca pracy, inwestycje i infrastrukturę.
Dla niektórych ta wizja zdobywania kolejnych poziomów jest w dużej mierze powierzchowna i w niewielkim stopniu przyczynia się do sprostania głębokim wyzwaniom społeczno-gospodarczym. Jednak w miejscach takich jak Hartlepool i innych miejscach na północy, od dawna pozbawionych inwestycji, ta polityka ewidentnie ma urok.
Rzeczywiście, wiele okręgów wyborczych z nowo wybranym konserwatywnym deputowanym zauważyło, że ich obszary korzystają z pieniędzy z takich inicjatyw jak Fundusz Miast . Od tego czasu konserwatyści oskarżani są o politykę beczek wieprzowych analiza pokazuje że obszary należące do Konserwatystów (w szczególności marginalne obszary należące do Konserwatystów) z większym prawdopodobieństwem otrzymają fundusze z tej puli. Ale słusznie lub niesłusznie, gdy wyborcy widzą obszary, w których konserwatywny poseł zdobywa fundusze, zrozumiałe jest, że oni również mogą ulec pokusie, aby głosować na torysów.
Po części dzięki temu nowemu konserwatywizmowi z północy konserwatyści również odnieśli sukces w przedstawianiu się wyborcom jako partia zmian. Dzieje się tak pomimo tego, że sprawują oni urząd od 2010 roku i przewodzą programowi oszczędności, który mocno uderzył w takie miejsca jak Hartlepool i inne miasta na północy.
Dylemat pracy
Konserwatyści zdołali to zrobić, ponieważ w miejscach takich jak Hartlepool i innych wcześniej czerwonych fotelach Partii Pracy wskazali, że od dawna posiadanie posła Partii Pracy lub rady zdominowanej przez Partię Pracy nie powstrzymało postrzeganego upadku tych miast. Jest to być może niesprawiedliwe, ponieważ w niewielkim stopniu uwzględnia czynniki zewnętrzne, zwłaszcza te, za które odpowiedzialne są konserwatywne rządy w Westminsterze.
Niemniej jednak panuje powszechne przekonanie, że nawet gdy ostatni sprawował rząd w latach 1997-2010, pomimo znacznych inwestycji na północy, Partia Pracy nie zrobiła wystarczająco dużo dla regionu, że nie zapewniła trwałej, pozytywnej zmiany. Były poseł Partii Pracy w Hartlepool i kluczowy architekt New Labour, Piotr Mandelson , powiedział sam.
Wyniki z 2019 r. podkreśliły, w jakim stopniu Partia Pracy walczy o utrzymanie koalicji wyborczej. Wydaje się, że nie może pogodzić potrzeb swoich tradycyjnych wyborców w postindustrialnych miastach z potrzebami swojego obecnego rdzenia głosowania w miastach. Wynik w Hartlepool i ostatnie ankiety gdzie indziej sugeruje, że to wyzwanie dla Partii Pracy wykracza daleko poza Brexit i niepopularność byłego przywódcy Jeremy Corbyn , które były powszechnie wskazywane jako kluczowe czynniki w wyniku za 2019 rok.
Keir Starmer w ostatnich miesiącach próbował rozmawiać z zagubionymi wyborcami partii z obietnicami dotyczącymi prawa i porządku oraz apelami do patriotyzmu, ale ponownie dowody sugerują, że to rozczarowujące podejście nie znalazło oddźwięku.
Gdzie dalej?
Konserwatywne ambicje będą teraz wysokie. Patrząc w przyszłość, partia może mniej myśleć o utrzymaniu swoich nowych północnych okręgów wyborczych, a więcej o tym, jak osiągnąć dalsze zyski. Przed nami jeszcze długa droga następne wybory powszechne , Jednakże. Partia będzie musiała osiągnąć wymierne rezultaty w całym regionie – program, który po drodze może kolidować z bardziej tradycyjnym konserwatyzmem fiskalnym.
Dla Partii Pracy oznaki obecnie nie są dobre. Partia być może będzie musiała pogodzić się z faktem, że wiele jej starych mandatów jest po prostu straconych, przynajmniej w dającej się przewidzieć przyszłości.
Zadaniem Partii Pracy jest opracowanie agendy, która może spodobać się wyborcom na tych mandatach na czerwonej ścianie, które wciąż są w jej zasięgu, a także na marginalnych mandatach w innych częściach kraju i kluczowym głosowaniu partii w miastach. Ale łatwiej to powiedzieć niż zrobić.
Ryan Swift , doktor nauk politycznych, Uniwersytet w Leeds
Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytać oryginalny artykuł .
