Liverpool oszołomił Dortmund cudownym powrotem na Anfield
Drużyna Jurgena Kloppa dwukrotnie odzyskuje straty po dwóch golach w innym słynnym europejskim meczu na Anfield
Clive Brunskill/Getty Images
Liverpool 4 Borussia Dortmund 3 (Liverpool wygrana 5-4 w dwumeczu)
Trzy gole w 25 szalonych minutach uwieńczyły niesamowity wieczór na Anfield, kiedy Liverpool zakwalifikował się do półfinału Ligi Europejskiej kosztem zszokowanego Dortmundu.
To był występ, który plasował się obok „Cudu Stambułu” i ugruntował status Jurgena Kloppa jako bohatera The Kop, zaledwie kilka miesięcy po jego panowaniu.
Wyglądało na to, że Niemcy dostali się do ostatniej czwartej po przerwie, dzięki dwóm bramkom w pierwszych dziesięciu minutach Henrikha Mkhitaryana i Pierre-Emericka Aubameyanga. To dało gościom prowadzenie 3-1 w dwumeczu przed przerwą, chociaż Divock Origi dał kopa nadzieję trzy minuty po wznowieniu gry, gdy wbił piłkę nożną w nogi bramkarza, by w nocy doprowadzić do wyniku 2:1.
Wygląda na to, że Marco Reus zapewnił prowadzenie Dortmundu, gdy w 57. minucie trafił po dośrodkowaniu Matsa Hummelsa i posłał piłkę pod niskim kątem, pokonując Simona Mignoleta. Ale zamiast zmiażdżyć the Reds, okazał się katalizatorem ich najwspanialszego powrotu, odkąd ukradli Ligę Mistrzów z AC Milan w 2005 roku.
„Kiedy strzeliliśmy pierwszego gola, czuliśmy, że będzie to wyjątkowy moment”, wykrzyknął zdyszany Origi po ostatnim gwizdku. „Możemy powiedzieć naszym dzieciom i wnukom”.
Będą mogli opowiedzieć, jak Philippe Coutinho strzelił pierwszego z trzech goli, których potrzebowali do pokonania Niemców w 66. minucie, a Brazylijczyk grał dwa razy, zanim podkręcił wspaniały strzał w dolny róg.
Dortmund byli przerażeni, ale nie zaniepokojeni. Ale potem w 77. minucie Liverpool wyrównał tego wieczoru, kiedy Mamadou Sakho schylił się nisko i skierował podanie Daniela Sturridge'a obok Romana Weidenfellera.
Na 13 minut przed końcem Dortmund nagle zaczął się niepokoić. Siła była z Liverpoolem, a The Kop ryczała dalej, ale czy Niemcy mogą wytrzymać 90 minut normalnego czasu?
Udało im się, ale cztery minuty przestoju to za dużo. Zaledwie minutę po dogrywce Dejan Lovren wspiął się nad obronę Dortmundu i skierował do domu dośrodkowanie Jamesa Milnera i Anfield wybuchło. Na trybunach panował chaos, gdy kibice, zawodnicy, a przede wszystkim Jurgen Klopp, menedżer, który sześć miesięcy temu wyjechał z Dortmundu do Liverpoolu, świętowali zdumiewające zwycięstwo.
– To niesamowite uczucie – sapnął zwycięzca Lovren. „Nigdy nie przestaliśmy wierzyć w siebie. To wielki wysiłek wszystkich”.
Po raz pierwszy zwykle uczony Klopp zagubił się w słowach, uśmiechając się, gdy powiedział kamerom telewizyjnym, że „boli mnie prawa ręka, nie wiem, dlaczego i kto mnie uderzył”.
Zapytany o wyjaśnienie tego wspaniałego zwrotu, Niemiec nie mógł. „Trudno to wytłumaczyć”, powiedział „W przerwie trudno jest zachować odwagę, ale zgodziliśmy się, że musimy iść trudną drogą… kiedy zabraliśmy Daniela Sturridge’a i Joe Allena, przekazaliśmy im wiadomość, „musimy pokazać charakter”. Nie obchodzi mnie, czy przegramy, musimy im pokazać, a zrobiliśmy jeszcze więcej. To europejska piłka nożna w najlepszym wydaniu. Trudno w to uwierzyć. Gratulacje dla wszystkich chłopaków.
Ale być może Klopp najlepiej uchwycił moment, w którym powiedział po prostu: „Walczyliśmy jak diabły i na to zasłużyliśmy”.
