Eusebio umiera w wieku 71 lat: pięć faktów na temat legendy o Benfice
Portugalska legenda pochodziła z Mozambiku i trzykrotnie przegrała na Wembley
PORTUGALSKA legenda futbolu Eusebio zmarł na zawał serca w wieku 71 lat. Napastnik, który spędził 15 lat swojej 22-letniej kariery w Benfice i zdobył z klubem 11 tytułów portugalskich i jeden puchar Europy, był znany jako Czarna Pantera i był prawdopodobnie najbardziej szanowaną sportową postacią Portugalii. Ale oto pięć rzeczy, których możesz nie wiedzieć o odtwarzaczu:
Nie był tak naprawdę Portugalczykiem: Eusébio da Silva Ferreira urodził się w 1942 r. w obecnym mieście Maputo w Mozambiku. Jego ojciec był białym angolskim pracownikiem kolejowym, a matka była czarną Mozambiką. Ale w latach 40. oba kraje były terytoriami zamorskimi rządzonymi przez Lizbonę, a ich mieszkańców uważano za Portugalczyków. Chociaż grał 64 razy dla Portugalii, jest teraz uważany za pierwszego wielkiego afrykańskiego piłkarza, mówi Codzienne lustro.
Prawie dołączył do Sportingu Lizbona: Eusebio rozpoczął karierę w swoim lokalnym klubie w Mozambiku, Sporting Clube de Lourenço Marques, aw 1960 został polecony Benfice przez Brazylijczyka, który widział go w akcji. Jednak jego klub w Afryce był powiązany ze Sportingiem Lizbona i byli niezadowoleni z ruchu Benfiki. Jego transfer był sprawą płaszcza i sztyletu. Po przylocie do Portugalii pod koniec 1960 roku Eusebio otrzymał pseudonim Ruth Malosso i został przewieziony do Algarve w obawie, że Sporting go porwie, a nawet przejedzie. Właściwie nie grał dla Benfiki do maja 1961 roku.
Strzelił więcej niż gola w meczu: Eusebio był zabójczym napastnikiem ze wspaniałymi umiejętnościami dryblingu i pomógł Benfice zdominować ligę portugalską w latach 60. XX wieku. Strzelił 727 goli w 715 meczach dla Benfiki i 41 razy trafił do siatki w 64 występach międzynarodowych dla Portugalii.
Pokonał Pele, Di Stefano i Puskasa: Choć na liście największych graczy XX wieku był dopiero na dziewiątym miejscu, Eusebio zdominował epokę, w której grał. W 1961 grał przeciwko objazdowej drużynie Santos Pele i chociaż Brazylijczycy wygrali 6:3, Eusebio ukradł show z hat-trickiem w drugiej połowie. Rok później przyćmił zarówno De Stefano, jak i Puskasa w finale Pucharu Europy. Według Czasy w drugiej połowie 'zamieszkiwał', strzelając dwa gole, gdy Benfica wygrała 5:3. Cztery lata później Eusebio poprowadził Portugalię do półfinału Mistrzostw Świata 1966, po drodze eliminując Brazylię Pele.
Musiał nienawidzić Wembley: Wembley nie było najszczęśliwszym terenem łowieckim dla Eusebio. Jego zespół Benfiki przegrał tam finał Pucharu Europy w 1963 roku, przegrywając z AC Milan 2:1. Trzy lata później Eusebio powrócił, by zmierzyć się z Anglią w półfinale Mistrzostw Świata w 1966 roku. Mimo że strzelił późnego gola dla Portugalii, Anglia wygrała 2:1 dzięki dwóm bramkom Bobby'ego Charltona. Dwa lata później było więcej nieszczęścia, gdy Benfica przegrała kolejny finał Europy, tym razem z Manchesterem United. Eusebio miał szansę wygrać mecz dla Benfiki w ostatnich sekundach normalnego czasu, ale został udaremniony przez dobrą interwencję bramkarza United, Alexa Stepneya. Reakcją Eusebio było oklaskiwanie i uścisk dłoni.
