Czy UE jest demokratyczna?
Gdy Londyn i Bruksela walczą o porozumienie w sprawie Brexitu, The Week przygląda się strukturze bloku
Gdy Londyn i Bruksela walczą o porozumienie w sprawie Brexitu, The Week przygląda się strukturze bloku
Obrazy Getty
W okresie poprzedzającym referendum w sprawie Brexitu w 2016 r. rozpoczęła się kampania, która według wielu komentatorów wykorzystywała historie zastraszające imigrację i ksenofobię, aby przekonać wyborców do opuszczenia Unii Europejskiej.
Urlop głosowania rzekomo polegał na rasizmie, aby odwołać się do nieodłącznych uprzedzeń brytyjskiej opinii publicznej, jak napisał Martin Shaw w: Opiekun ostatni rok. Mimo tych oskarżeń antyunijna kampania zapewniła 52% do 48% zwycięstwa w Brexit głosować, pod chwytliwym hasłem Take Back Control.
Wydaje się, że to hasło trafiło w strunę wielu wyborców za wyjściem, którzy wierzą, że UE reprezentuje demokratyczną próżnię. Czołowy zwolennik Brexitu, Nigel Farage, wielokrotnie określa polityków UE jako niewybieralnych biurokratów, podczas gdy Urlop głosowania strona kampanii opisuje instytucję jako niedemokratyczną.
W obliczu zbliżającego się Brexitu bez porozumienia, gdy rosną napięcia handlowe między Wielką Brytanią a UE, The Week przygląda się wewnętrznym mechanizmom bloku.
Jaka jest struktura UE?
UE składa się z wielu instytucji, które współpracują ze sobą, ale pełnią bardzo różne funkcje.
Pierwsza to Rada Europejska. Jak mówi urzędnik, ogólne priorytety UE wyznacza Rada Europejska, która skupia przywódców krajowych i unijnych Strona internetowa w USA . Innymi słowy, rada jest zbiorem przywódców, którzy zostali demokratycznie wybrani we własnych granicach.
Tymczasem Parlament Europejski jest jedynym organem UE wybieranym w wyborach bezpośrednich, z przedstawicielami, czyli posłami do PE, przydzielanymi według ludności każdego państwa członkowskiego. Parlament jest niezwykły, ponieważ nie może proponować aktów prawnych, ale przepisy UE nie mogą uchwalać bez jego bezpośredniej zgody. Obecnym przewodniczącym Parlamentu jest wybrany przez eurodeputowanych włoski polityk David Sassoli.
Najbardziej kontrowersyjną instytucją UE jest Komisja Europejska. Jest to władza wykonawcza, czyli przedstawia Parlamentowi i Radzie propozycje nowych aktów prawnych, realizuje politykę UE i zarządza budżetem. Co najważniejsze, komisarze nie są wybierani, lecz nominowani przez kraje członkowskie, z których każdy ma jednego przedstawiciela.
Podczas swojego ostatniego wystąpienia w Parlamencie Europejskim w Brukseli w styczniu, Nigel Farage powiedział swoim kolegom posłom że jeśli chcemy handlu, przyjaźni, współpracy, wzajemności, nie potrzebujemy Komisji Europejskiej.
Dodał: To nie jest po prostu niedemokratyczne, jest antydemokratyczne i stawia w pierwszym rzędzie, daje ludziom władzę bez odpowiedzialności – ludzi, których elektorat nie może pociągać do odpowiedzialności.
temat broni tej konfiguracji na swojej stronie internetowej wskazując, że wszystkie prawa UE wydawane przez Komisję mogą być zatwierdzane tylko przez demokratycznie wybranych polityków w Parlamencie, który również popiera nowe komisje, pociąga Komisję do odpowiedzialności, a nawet może zmusić Komisję do rezygnacji w tzw. cenzura'.
Czy więc UE jest demokratyczna?
Jako Wielka Brytania w zmieniającej się Europie think tank zauważa, że „demokracja” oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi – więc nie ma łatwych odpowiedzi na to pytanie.
Weźmy najbardziej oczywisty przykład, kiedy mówimy o demokracjach, często mamy na myśli demokracje przedstawicielskie, w których wybieramy ludzi, którzy reprezentują nasze poglądy i podejmują decyzje w naszym imieniu, mówi niezależna organizacja badawcza.
To bardzo różni się od bezpośredniego demokratycznego podejścia, w którym, podobnie jak w referendum UE, wiele lub wszystkie decyzje są podejmowane przez ogół społeczeństwa.
I chociaż UE jest organizacją międzynarodową, taką jak ONZ czy NATO, opartą na traktatach między jej krajami członkowskimi, blok znacznie przewyższa inne organizacje międzynarodowe pod względem demokratycznej kontroli i sięga znacznie więcej obszarów polityki publicznej niż jego odpowiednicy gdzie indziej.
Biorąc pod uwagę sprzeczne interpretacje tego, co oznacza demokracja i jak daleko powinny rozciągać się uprawnienia UE, think-tank dochodzi do wniosku, że nadal istnieją pytania o odpowiednią równowagę.
Dla niektórych komentatorów kwestia demokracji UE zależy bardziej od odpowiedzialności niż reprezentacji. Pisanie dla Londyńska Szkoła Ekonomiczna (LSE) blog, historyk Pippa Catterall Sugeruje, że idea niedemokratycznej UE może wynikać z jej funkcjonalnych różnic w stosunku do rządów krajowych.
Duże połacie UE są skutecznie wybierane przez ludność głosującą – zdecydowanie demokratyczny aspekt instytucji.
Ale ponieważ pozostaje zasadniczo organizacją międzynarodową, nie ma „rządu”, który mógłby zostać odrzucony przez niezadowolonych, mówi Catterall, profesor historii i polityki na Uniwersytecie Westminsterskim. Jej parlament stanowi prawo i przeprowadza przesłuchania potwierdzające kandydatów, ale ci mianowani są tam umieszczani w drodze handlu konnego między państwami członkowskimi, a nie bezpośrednio.
W tym sensie organizacja UE plasuje się pomiędzy organizacją międzynarodową (którą niewiele osób oczekuje, że będzie demokratyczna), a organizacją państwową. Jednak im bardziej UE wydaje się przypominać państwo niż organizację międzynarodową, tym bardziej jest oceniana na podstawie normatywnych oczekiwań, jak demokratyczne są te pierwsze, a nie drugie.
Przejrzystość to kolejna kluczowa kwestia w postrzeganiu, czy UE jest demokratyczna.
W artykule na temat Rozmowa , Alan Butt Philip, były Czytelnik ds. integracji europejskiej na Uniwersytecie w Bath, pisze: Wybrane rządy państw członkowskich niechętnie przyznają dostęp do debat w Radzie, które odbywają się za zamkniętymi drzwiami – i gdzie najważniejsze decyzje są zrobione. Spotkań tych nie można oglądać online, a protokoły nie są upubliczniane. Nawet przedstawiciele Parlamentu Europejskiego nie mogą uczestniczyć.
Trudno to pogodzić z twierdzeniem o byciu demokratycznym.
Czy zatem UE jest niedemokratyczna? Zależy to zarówno od tego, przez jaki obiektyw patrzymy na pytanie, jak i od standardu, w jakim trzymamy UE.
Pełny fakt stwierdza, że w porównaniu z krajem UE ma braki demokratyczne, ale dodaje, że najbardziej oczywiste środki zaradcze wiązałyby się ze znacznym wzmocnieniem uprawnień UE, dzięki czemu wyglądałby jeszcze bardziej jak państwo.
