Izrael ogłasza plany zamknięcia biur Al Jazeera
Minister komunikacji oskarża sieć o wspieranie terroryzmu i mówi, że „demokracja ma granice”
Franck Fife/Getty Images
Izrael ogłosił plany cofnięcia referencji medialnych dziennikarzom Al Jazeery pracujących w jego granicach i zamknięcia biur sieci w Jerozolimie.
Zapowiadając ten krok, minister komunikacji Ayoub Kara oskarżył sieć z Doha o wspieranie terroryzmu i podżeganie do przemocy, mówiąc, że „wolność słowa nie jest wolnością podżegania” i że „demokracja ma granice”.
Al Jazeera zaprzecza zarzutom i twierdzi, że nie przedstawiono żadnych dowodów na ich poparcie.
Posunięcie to jest wymierzone w arabskie i angielskie kanały sieci w Izraelu, ale nie wpłynie na jej biura na terytoriach palestyńskich Gazy i okupowanym mieście Ramallah na Zachodnim Brzegu.
Nie podano harmonogramu działań. Reuters donosi, że większość propozycji będzie musiała zostać uchwalona.
W czerwcu grupa państw Zatoki Perskiej zerwała stosunki dyplomatyczne i transportowe z rządem Kataru, który finansuje Al Jazeerę, i zażądała zamknięcia nadawcy.
Została już zablokowana w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Egipcie, Bahrajnie i Arabii Saudyjskiej, która wraz z Jordanią zamknęła też lokalne biura sieci.
Izrael od dawna oskarżał Al Jazeerę o stronniczość w swoich raportach o konflikcie izraelsko-palestyńskim.
Według Czasy finansowe , nadawca jest głównym zagranicznym donatorem projektów gospodarczych i humanitarnych w Strefie Gazy, rządzonej przez palestyńską grupę bojowników Hamas.
„Krytycy sieci twierdzą, że jej kanał w języku arabskim jest narzędziem propagandowym używanym do rozpowszechniania poglądów grup islamistycznych, takich jak Hamas”, donosi FT, „ale Al Jazeera upiera się, że ma niezależność redakcyjną”.
Prezydent Izraela Benjamin Netanjahu w zeszłym miesiącu zagroził wydaleniem sieci za relacjonowanie przemocy w miejscu meczetu Al-Aksa na Starym Mieście w Jerozolimie. Al Jazeera powiedział, że podejmie „wszelkie niezbędne środki prawne [jeśli Izrael] podejmie działania wobec jego groźby”, Poczta Jerozolimska raporty.
Pisząc w Haaretz, Walid Omary, szef biura Al Jazeery w Jerozolimie, powiedział, że „zmowa Netanjahu z jego arabskimi autokratycznymi sąsiadami nie pozostawia wątpliwości, że wolne niezależne media i prawda są gotowe do poświęcenia jako uboczna szkoda w polityce władzy w regionie”.
Organizacje praw człowieka i organizacje medialne również potępiły planowane zamknięcie.
„Zmiana prawa w celu zamknięcia organizacji medialnej z powodów politycznych jest śliskim podejściem” – stwierdziło Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej.
Posunięcie Izraela, by zablokować Al-Jazeerę prosto z podręcznika saudyjskiego / ZEA / Egiptu - taka tchórzliwa cenzura odzwierciedla rosnącą nietolerancję krytyki
— Omar Shakir (@OmarSShakir) 6 sierpnia 2017 r.
Aidan White, dyrektor londyńskiej Ethical Journalism Network, nazwał to posunięcie „całkowitym frontalnym atakiem” na wolność prasy.
„To szokujące stwierdzenie i całkowicie podważa roszczenia Izraela do bycia jedyną demokracją w regionie” – powiedział.
Arabia Saudyjska publikuje czarną listę „terrorystów” Kataru
26 lipca
Arabia Saudyjska opublikowała nazwiska 18 firm i osób, które, jak twierdzi, są powiązane z Katarem i terroryzmem.
Posunięcie to ma miejsce w trakcie sześciotygodniowej blokady ekonomicznej królestwa, pogłębiając kryzys dyplomatyczny w regionie.
Szejk Saif bin Ahmed Al Thani, dyrektor ds. komunikacji w Katarze, powiedział, że czarna lista w rzeczywistości nie ma podstaw.
Dodał: „To rozczarowujące zaskoczenie, że kraje blokujące nadal prowadzą tę historię w ramach swojej kampanii oszczerstw przeciwko Katarze”.
W czerwcu Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Bahrajn i Egipt złożyły Katarowi 13-punktową listę żądań, w tym zerwanie więzi z Iranem i zamknięcie stacji telewizyjnej Al Jazeera.
Doha odrzucił 13-punktowy ultimatum jako obrazę jego suwerenności.
Dzisiejszy film dokumentalny Sky News Arabia łączy również Katar z terroryzmem. Katar... The Road to Manhattan analizuje relacje między tym krajem a Khalidem Sheikh Mohammad, uznanym za jedną z kluczowych postaci w atakach na World Trade Center w 2001 roku, donosi z siedzibą w Dubaju Wiadomości z Zatoki Meksykańskiej .
Chociaż ujawniono niewiele szczegółów na temat tego dokumentu, doniesienia o nim wywołały oskarżenia o hipokryzję, mówi Washington Post .
Wielu „wskazało, że Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie zostały oskarżone o ich własne powiązania z atakami z 11 września”, czytamy w gazecie. „Warto zauważyć, że z 19 porywaczy, którzy brali udział w atakach terrorystycznych, dwóch pochodziło ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, a 15 z Arabii Saudyjskiej. Żaden nie był z Kataru.
Dlaczego państwa Zatoki Perskiej zwróciły się przeciwko Katarze?
6 czerwca
Arabia Saudyjska, Egipt, Bahrajn, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Libia i Jemen zerwały stosunki dyplomatyczne z sąsiadem Katarem.
Wszystkie sześć krajów zakazało samolotom Qatar Airways wchodzenia do ich przestrzeni powietrznej, a linie lotnicze z Zatoki Perskiej, w tym Emirates i Etihad, zawiesiły loty do iz Kataru.
Oficjalne oświadczenie Arabii Saudyjskiej rozpoczęło w poniedziałek akcję, a królestwo przedstawiło listę skarg na półwysep i twierdziło, że Katar finansuje terroryzm w regionie Zatoki Perskiej i podsyca niepokoje.
Katarczykom nakazano opuścić Arabię Saudyjską, a drogi lądowe i morskie między tymi dwoma krajami zostały zamknięte.
Bahrajn i Zjednoczone Emiraty Arabskie poszły w ich ślady, pozostawiając Katar odcięty ze wszystkich stron – niebezpieczna pozycja dla małego, ale bogatego w gaz narodu zależnego od importowanej żywności.
Loty między krajami nietkniętymi, które mają postój w Doha, głównym węźle międzynarodowych połączeń lotniczych, będą kontynuowane, chociaż pasażerowie muszą liczyć się z dłuższym czasem podróży, ponieważ trasy są modyfikowane, aby uniknąć zakazanej przestrzeni powietrznej.
Ludzie w Katarze, który jest gospodarzem Mistrzostw Świata w piłce nożnej 2022, tłumnie gromadzili się w supermarketach, żeby gromadzić zapasy żywności.
Ze swojej strony Katar twierdzi, że oskarżenia o wspieranie terroryzmu są „bezpodstawne”, a reakcja sąsiadów jest „nieuzasadniona”. Pochwaliła też propozycję Kuwejtu dotyczącą mediacji w rozmowach.
Dlaczego tak się dzieje teraz?
Napięcia narastają od lat, szczególnie w związku z powiązaniami Kataru z grupami islamistycznymi i Iranem, który jest regionalnym rywalem Arabii Saudyjskiej, mówi BBC .
Kilku analityków spekulowało, że przemówienie prezydenta USA Donalda Trumpa w Rijadzie w zeszłym miesiącu, w którym potępił „lekkomyślne dążenie Iranu do konfliktu i terroru”, mogło ośmielić Arabię Saudyjską i jej sojuszników do pociągnięcia Kataru do kary za rzekome powiązania z Iranem.
W tym samym tygodniu, co przemówienie Trumpa, witryna Katar News Agency opublikowała podburzające uwagi rzekomo przez władcę Kataru, szejka Tamima bin Hamada al-Thaniego, krytykujące Arabię Saudyjską i wspierające Iran.
W ciągu kilku minut regionalne kanały informacyjne podchwyciły te uwagi, wywołując oburzenie w państwach Zatoki Perskiej.
Cytaty były fałszywe i zostały opublikowane przez hakerów na stronie informacyjnej – chociaż było to dziwnie nieistotne, dr David Roberts pisze dla BBC .
Prawdziwe czy fałszywe, „te komentarze po prostu wyrażały to, co wielu od dawna uważa za prawdziwe stanowisko polityczne Kataru”, mówi.
Jakie jest tło polityczne?
Ze swoimi ogromnymi rezerwami gazu ziemnego jako dźwignią Katar chce stać się głównym graczem w regionie i nie jest zbyt wybredny w kwestii tego, do kogo się zwraca, aby realizować te ambicje, docierając do wszystkich, od Tokio po Talibów.
Sąsiadujące państwa Zatoki Perskiej od dawna uważały ten kraj za „irytującego regionalnego indywidualistę”, postrzeganego jako grającego po obu stronach w próbach wyrobienia sobie niszy jako mediatora między szyickimi i sunnickimi gałęziami islamu. Czasy finansowe . Arabią Saudyjską rządzi monarchia sunnicka, podczas gdy Iran jest w większości szyicki.
Pomimo obecności tysiąca żołnierzy katarów w koalicji kierowanej przez Saudyjczyków, która miała wypędzić szyickich rebeliantów z Jemenu, Arabia Saudyjska oskarża Doha o udzielanie tajnego wsparcia bojownikom milicji, wspieranym przez Iran.
To właśnie ten związek z Iranem szczególnie irytuje państwa sunnickie. W kwietniu Czasy finansowe poinformował, że Doha rozwścieczyła swoich sąsiadów, płacąc ogromny okup irańskim urzędnikom bezpieczeństwa, aby zapewnić uwolnienie 26 katarskich członków rodziny królewskiej porwanych przez wspieraną przez Teheran milicję w Iraku w 2015 roku.
Urzędnicy zaangażowani w umowę powiedzieli, że Katar zgodził się zapłacić Iranowi i powiązanym z nim milicjom 700 milionów dolarów (543 miliony funtów). Kolejne 200 milionów dolarów (155 milionów funtów) wykorzystano na uwolnienie około 50 szyickich zakładników przetrzymywanych przez radykalną sunnicką grupę Tahrir al-Sham, syryjską filię Al-Kaidy.
Ogólnie rzecz biorąc, uważa się, że Katar przekazał 1 miliard dolarów (780 milionów) „dwóm najczęściej umieszczanym na czarnej liście siłom Bliskiego Wschodu”, mówi FT, „stowarzyszeniu al-Kaidy walczącym w Syrii i irańskim funkcjonariuszom bezpieczeństwa”.
Co się później stanie?
Rosnąca wrogość może mieć „dalekosiężne konsekwencje” dla polityki zagranicznej USA, mówi Atlantycki .
W tym samym przemówieniu, w którym potępił Iran, Trump odniósł się do Kataru – siedziby amerykańskiej bazy wojskowej wykorzystywanej do nalotów na Państwo Islamskie – jako „kluczowego partnera strategicznego” w walce z terroryzmem.
Waszyngton będzie uważnie obserwował sytuację. Na razie sekretarz stanu Rex Tillerson, przebywający obecnie w Australii, ograniczył się do nakłaniania zaangażowanych stron, by „usiedli razem i zajęli się tymi różnicami”.
Jednak szybkie rozwiązanie i powrót do status quo nie jest tym, co mają na myśli państwa Zatoki, mówi Bliskiego Wschodu Eye's Davida Hearsta.
Tak gładko skoordynowana reakcja sojuszników z Zatoki nie pozostawia wątpliwości, że był to „atak z premedytacją”, mający na celu powstrzymanie najbardziej kłopotliwego sąsiada. „Wygląda na to, że celem tej zaplanowanej kampanii jest zmiana reżimu w Katarze”. .
Czy rządząca elita może utrzymać się przy władzy, czy nie, Doha ma niewiele opcji poza podporządkowaniem się żądaniom sąsiadów, pisze Roberts w BBC. „Wydaje się, że czas na indywidualistyczną politykę zagraniczną Kataru może się skończyć”.
