Harumi Klossowska de Rola
Córka artysty Balthusa o klejnotach, naturze i Paryżu
Po spotkaniu z Johnem Galliano, gdy miała dwadzieścia kilka lat, Harumi Klossowska de Rola wyjechał z Londynu do Paryża, aby dołączyć do projektanta mody – wówczas niedawnego absolwenta Central Saint Martins – i jego raczkującego zespołu w ich małym studio przy rue de la Roquette. Zaczynając jako stażystka, Klossowska de Rola szybko awansowała do roli asystentki PR, jednocześnie ciesząc się wieloma urozmaiceniami, jakie miasto miało do zaoferowania. „To był mój pierwszy raz w Paryżu, wspomina. „Byłem bardzo podekscytowany bieganiem. Może po drugim roku naprawdę chciałem zrobić coś innego. Myślę, że właśnie dlatego opuściłem świat mody; Chciałem skoncentrować się na czymś, co bardziej by mi odpowiadało.
Klossowska de Rola zwróciła uwagę na piękną biżuterię; jej pierwsze projekty łączyły kamienie półszlachetne z dodatkami z orientalnych tkanin. „Bardzo mnie zainspirował włoski okres przedrenesansowy; artyści tacy jak Piero della Francesca” – mówi. Na delikatną kolorystykę jej przypominających pasmanterię kreacji wpłynęło również wiele chińskich guzików zebranych przez jej matkę Setsuko Ideta, malarkę i drugą żonę polsko-francuskiego modernistycznego artysty Balthusa.
Na zamówienie francuskiego domu jubilerskiego Boucheron z 2008 roku wprowadziła Klossowską de Rola do pracy z metalami szlachetnymi: upamiętniła 150-lecie domu złotym naszyjnikiem i bransoletą, obie przedstawiały szmaragdowe, szafirowe i turkusowe węże. Od tego czasu 43-latka współpracowała z takimi markami jak Chopard i rozszerzyła swoją własną linię o fantastyczną menażerię klejnotów inspirowanych dziką przyrodą. Klossowska de Rola pochodzi z odpowiednio majestatycznego XVIII-wiecznego Grand Chalet na Rossiniere, zaliczanego do najstarszych tego typu obiektów w Szwajcarii; jest to jej dom rodzinny od piątego roku życia.
Retour d'Expedition, czasowa wystawa Klossowskiej de Rola w L'Ecole des Arts Joailliers Van Cleef & Arpels na początku tego roku, była, jak sama nazwa wskazuje, czymś w rodzaju powrotu do domu. Niczym XVIII-wieczna artystka romantyczna powracająca z Wielkiego Podróży, przedstawiła swoje odkrycia: egzotyczne, przypominające talizmany kreacje czerpiące z odległych kultur i nietkniętej przyrody, często pod wpływem zielonych lasów w pobliżu jej domu. „Inspirację czerpię z życia na wsi; wszystko jest inspirujące, o ile jest to natura czy zwierzę – mówi cicho artystka, której zenowa postawa, długie brązowe włosy i delikatna cera współgrają z wyobrażeniem o niej jako odrodzonej romantyczce, choć ubiera się w zaprojektowane przez nią stroje. przyjaciele Haider Ackermann i Giambattista Valli.
Jej odkrycia są skatalogowane w pięknych broszurach przypominających rzadkie rękopisy historii naturalnej, a to muzeum pomysłów jest następnie przywracane przez misternie rzeźbione projekty, takie jak jej pierścionek Tito Alba, wysadzana klejnotami sowa płomykówka odlana z białego złota i skamieniałego drewna palmowego. Ptak zostaje schwytany w locie, a jego upierzenie zdobią czarne, szare i koniakowe romby. Drugi pierścień przedstawia zebu, garbate bydło z Azji Południowej, w mamuciej kości słoniowej z rogami z 22-karatowego złota. Takie miniaturowe dzieła sztuki wymagają czasu na finezję, a Klossowska de Rola działa poza branżowymi harmonogramami.
„Nie pracuję do pór roku” – mówi. „Bardziej chodzi o pomysły, które nagle przychodzą”. Tworząc nowe projekty, zaczyna od szczegółowych ilustracji gwaszem, zanim pozyska materiały, które oprócz kamieni szlachetnych, złota i diamentów obejmują róg krowy i bawolego, skamieniałe drewno i heban. „Staram się znaleźć dokładnie ten materiał, który przedstawia mi orła” – mówi Klossowska de Rola, która następnie ściśle współpracuje z włoskimi i francusko-szwajcarskimi rzemieślnikami, aby ożywić swoje projekty.
Na niedawnej paryskiej wystawie znalazły się także takie obiekty, jak imponująca alabastrowa lampa w kształcie głowy lwa; Koty duże i małe to powracający temat w twórczości Klossowskiej de Rola. 'Uwielbiam koty; są bardzo tajemnicze. Myślę, że to w rodzinie! zachwyca się, odnosząc się do kocich prac jej zmarłego ojca.
Balthasar Klossowski de Rola, znany jako Balthus, był jednym z najwybitniejszych artystów XX wieku, a za przyjaciół uważał Pabla Picassa, Man Raya i Antoine'a de Saint-Exupéry'ego. Setsuko Ideta poznał w 1962 roku podczas podróży dyplomatycznej do Japonii. Dwa lata później para przeniosła się do Włoch, kiedy Balthus przyjął stanowisko dyrektora Akademii Francuskiej w Rzymie w Villa de Medici. „Mój ojciec pracował codziennie od śniadania do popołudnia” – mówi projektant. „Nigdy nie jadł obiadu, więc ważna była herbata o piątej, kiedy rodzina zbierała się wokół kanapek. Rozmowy między moimi rodzicami dotyczyły głównie jego dnia w studio. Dużo mówili o włoskich freskach, chińskich obrazach i japońskim wabi-sabi. Może wtedy nie zwracałem na to uwagi, ale wydaje mi się, że mnie nauczyli”.
To właśnie w ich XVI-wiecznej willi w Rzymie po raz pierwszy wypatrzyła małe, piękne rzeczy, szukając fragmentów mozaiki zakopanych w jej ogrodach. Następnie, w 1977 roku, rodzina przeniosła się do swojego szwajcarskiego domu, gdzie często odwiedzali ich przyrodni brat Klossowskiej de Rola Thadee i jego żona Loulou de la Falaise, projektantka biżuterii i długoletnia muza Yves Saint Laurent: niesamowita biżuteria etniczna jak afgańskie bransoletki. Myślę, że właśnie dlatego robię to, co robię; Miałem do niej taką fascynację.
Barwna rodzina Klossowskiej de Roli i płodny ojciec artysta nieuchronnie pokierował nią w kierunku twórczej kariery, ale to jego galerzysta, Claude Bernard, rozbudził jej zainteresowanie cennymi materiałami. Wspomina, że jako siedmiolatka była zahipnotyzowana jego kolekcją kamieni szlachetnych podczas wizyty w jego paryskim mieszkaniu. „Wydaje mi się, że zostałem godzinami, podziwiając je i wyobrażając sobie wszelkiego rodzaju krajobrazy i rzeczy” – wspomina projektant. „To uczucie nigdy mnie tak naprawdę nie opuściło”.
