Deficyty emerytalne a dywidendy firmy
Prawie dekada ultraluźnej polityki pieniężnej sprawiła, że firmy zmagają się z dużymi deficytami programów emerytalnych
Getty
Deficyty emerytalne ponownie trafiły na pierwsze strony gazet w tym tygodniu z Wyniki Tesco w cieniu doniesień dziura w jego funduszu emerytalnym w ciągu sześciu miesięcy prawie się podwoiła.
Oto, co musisz wiedzieć o rosnącym kryzysie w brytyjskich firmach emerytalnych.
Co to jest deficyt emerytalny?
W Wielkiej Brytanii istnieją dwa rodzaje programów emerytalnych: o zdefiniowanym świadczeniu i o zdefiniowanej składce.
W przypadku tych ostatnich, często określanych jako programy „zakupu pieniędzy”, pracownicy wpłacają składki do programu emerytalnego wraz ze swoim pracodawcą. To, co zostało zaoszczędzone, jest następnie wykorzystywane do „kupowania” rocznego dochodu, gdy pracownik przechodzi na emeryturę.
Programy o zdefiniowanym świadczeniu wypłacają dochód po przejściu na emeryturę na podstawie ostatniej pensji, części ostatniej pensji lub średniej pensji w ciągu całej kariery. Ten typ musi mieć dużo pieniędzy, porządny plan inwestycyjny, aby pokryć przyszłe płatności dla tych, którzy przeszli na emeryturę.
Deficyt emerytalny ma miejsce, gdy firma nie ma wystarczającej ilości pieniędzy, aby pokryć cały zakładany przyszły rachunek emerytalny.
Na przykład w tym tygodniu Tesco ujawniło, że jego deficyt emerytalny wynosi 5,9 miliarda funtów. To nie jest sam, John Lewis, AA, BT, BAE i Thomas Cook mają spore luki w finansowaniu programów emerytalnych.
Dlaczego szybują?
Według konsultanta Hymansa Robertsona w sierpniu systemy emerytalne o zdefiniowanym świadczeniu osiągnęły rekordowy deficyt w wysokości 1 biliona funtów. Dziesięć lat temu deficyt wynosił zaledwie 250 mln funtów.
W dużej mierze obecne problemy wynikają z prawie dekady luźnej polityki pieniężnej, takiej jak ultraniskie stopy procentowe i skup obligacji przez bank centralny czy luzowanie ilościowe.
Wraz z ogólnym wzrostem popytu na „bezpieczne” aktywa, takie jak obligacje, spowodowało to obniżenie rentowności takich jak rządowe loszki. Inwestycje te są wykorzystywane przez powierników programów emerytalnych w celu zapewnienia stałych, długoterminowych zwrotów potrzebnych do pokrycia przyszłych zobowiązań z tytułu wypłat.
Pęd do bezpiecznych obligacji na całym świecie spowodował, że zyski z obligacji skarbowych spadły do dołu – co oznacza spadek regularnych dochodów, które fundusze emerytalne wykorzystują do wypłaty swoim emerytom określonych świadczeń, mówi Marion Dakers w Telegraf .
Krytykuje się też firmy, które od lat bardziej troszczą się o płacenie udziałowcom niż własnym emerytom.
Brytyjskie firmy wyrzuciły w swoich akcjonariuszy pięć razy więcej gotówki, niż w zeszłym roku, w porównaniu z deficytami emerytalnymi, wskazuje Ben Wright w Telegraf .
Co to oznacza dla emerytów?
Programy o zdefiniowanym zasiłku powoli wymierają, ale w sektorze prywatnym wciąż jest około 6000 osób, mówi Ruth Emery w The Sunday Times.
Obawia się, że coraz więcej z tych firm nie wywiąże się ze swoich zobowiązań emerytalnych. Kiedy tak się dzieje, wkracza Fundusz Ochrony Emerytur, ale nie wypłaca pełnej kwoty, jakiej oczekują członkowie. Oznacza to, że tysiące emerytów i osób zbliżających się do emerytury może nieoczekiwanie stracić swoje dochody emerytalne.
Co to oznacza dla inwestorów?
Firmy będą musiały podjąć drastyczne działania, mówi Emery. Firmy mogą być zmuszone do zmniejszenia wypłat dywidend, aby wypełnić luki w swoich deficytach – zwłaszcza jeśli nowa premier Theresa May podąży za swoją twardą retoryką, podejmując działania legislacyjne.
Inwestorzy, którym brakowało dochodów z innych źródeł, w ostatnich latach coraz bardziej skupiają się na dochodach z dywidendy, ale kryzys deficytu emerytalnego może zniweczyć dla nich kolejny strumień dochodów.
Emery ostrzega w The Sunday Times, że możemy zobaczyć cięcia dywidend w Carillion, Thomas Cook, BT, BAE, AA, Dixons Carphone, Tui, Stagecoach i G4S.
Co się z tym robi?
Komisja ds. pracy i emerytur Izby Gmin bada, w jaki sposób firmy mogą naprawić swoje dziury emerytalne.
Jednym z pomysłów jest umożliwienie programom zmiany stopy inflacji, na której opiera się roczny wzrost wypłat, od wskaźnika cen detalicznych do mniej hojnego wskaźnika cen konsumpcyjnych, mówi Emery.
Jednak zamiast sprawiać, by emeryci cierpieli w celu uporania się z deficytem, niektórzy argumentują, że firmy muszą przenieść swoją uwagę z zadowalania akcjonariuszy za wszelką cenę na opiekę nad byłymi pracownikami.
Nadszedł czas, aby zespoły zarządzające zdały sobie sprawę i wyjaśniły swoim inwestorom, że uporządkowanie deficytów emerytalnych jest znacznie lepszą oznaką siły niż bezsensowne wyrzucanie dywidend, mówi Wright.
Firmy FTSE 100 płacą inwestorom pięć razy więcej niż na emerytury
16 sierpnia
Najnowsze badania pokazują, że największe brytyjskie spółki giełdowe wypłaciły w zeszłym roku około pięć razy więcej dywidend inwestorom niż ich programom emerytalnym.
Konsultanci aktuarialni Lane Clark & Peacock (LCP), analizując roczne raporty firm z indeksu FTSE 100, stwierdzili, że akcjonariuszom wypłacono łącznie 71,8 miliarda funtów w porównaniu do składek na system emerytalny w wysokości 13,3 miliarda funtów.
Wśród nich 56 zgłosiło deficyt funduszy emerytalnych w wysokości 42,3 miliarda funtów. Te same firmy wypłaciły inwestorom dochody o wartości 53 miliardów funtów, mówi: Czasy finansowe .
LCP dodał, że w przypadku 29 firm dywidendy były ponad dwukrotnie wyższe niż wpłacane do funduszu emerytalnego, „sugerując, że te firmy mogłyby stosunkowo łatwo spłacić deficyt systemu emerytalnego, gdyby chciały”.
Dane te zwiększą presję na firmy związane z polityką dywidendową.
Na przykład Grupa BT ma największy deficyt w wysokości 7,6 mld funtów. Według Codzienna poczta raport w maju, w zeszłym roku zapłacił 880 mln funtów na swoją emeryturę, w porównaniu do 1,1 mld funtów dywidendy.
Doradca emerytalny John Ralfe powiedział: Codzienny Telegraf że każda propozycja zamknięcia ogromnej czarnej dziury emerytalnej o wartości prawie 1 biliona funtów w Wielkiej Brytanii powinna obejmować „wstrzymanie” dywidend do czasu spełnienia wszystkich zobowiązań wobec emerytów.
Firmy argumentowałyby, że dochód wypłacany akcjonariuszom jest niezbędny do utrzymania przepływu gotówki inwestorów – i oczywiście dywidendy mają kluczowe znaczenie dla programów emerytalnych polegających na kupowaniu pieniędzy, które opierają się na dochodach w celu wywiązania się z własnych zobowiązań do wypłaty.
Negatywny wpływ na ostateczne deficyty emerytalne wynagrodzeń mają cięcia stóp procentowych przez Bank Anglii i jego masowy program skupu obligacji, który zmniejsza rentowność ich inwestycji o stałym dochodzie.
Oznacza to, że w dłuższej perspektywie – przy założeniu, że stopy w końcu ulegną poprawie – deficyty emerytalne zamkną się znacznie z obecnego poziomu bez konieczności ogromnych inwestycji ze strony sponsorujących firm.
