52 pomysły, które zmieniły świat: 28. Emerytura
Możliwość przerwania pracy i cieszenia się starością stworzyła zupełnie nową klasę obywateli
Peter Macdiarmid/Getty Images
W tej serii The Week przygląda się pomysłom i innowacjom, które na stałe zmieniły sposób, w jaki postrzegamy świat. W tym tygodniu w centrum uwagi jest przejście na emeryturę:
Emerytura w 60 sekund
Emerytura to praktyka polegająca na odejściu z pracy w pewnym wieku w późniejszym życiu i zaprzestaniu pracy zarobkowej. Inne powody przejścia na emeryturę to choroba, wypadek lub decyzja o odejściu z pracy, ponieważ jesteś stabilny finansowo i możesz sobie pozwolić na niepracę.
Niektórzy ludzie decydują się na pół-emeryturę, co oznacza, że wycofują się z pracy na pełen etat, ale nadal pracują kilka godzin. Według usnews.com , zalety częściowej emerytury to możliwość skoncentrowania się na życiu towarzyskim, utrzymywanie aktywności i generowanie dochodu po zaprzestaniu pracy w pełnym wymiarze godzin.
Według Zdrowie Havarda , istnieją mieszane dowody na to, czy emerytura jest dobra czy zła dla twojego zdrowia. Badania wykazały, że emeryci są 40% większe prawdopodobieństwo przebycia zawału serca lub udaru mózgu niż osoby, które nadal pracowały , jednak wydawca medyczny zauważa również, że istnieją również dowody na to, że ograniczenie pracy jest korzystne dla długoterminowego zdrowia ludzi.
Pojęcie emerytury istnieje od około XVIII wieku, ale jako politykę rządową zaczęło być przyjmowane przez kraje pod koniec XIX i XX wieku.
Jak to się rozwinęło?
Oczekiwana długość życia przed 1800 rokiem w Wielkiej Brytanii był poniżej 40 lat, a średnia światowa wynosiła mniej niż 30 lat. Oznaczało to, że większość ludzi nie odchodziła z pracy z powodu starości lub niepełnosprawności fizycznej; po prostu odeszli.
Najbliższe echa tego, co teraz uznalibyśmy za emeryturę, pochodzą ze starożytnego Rzymu, gdzie armia rzymska wypłacał emeryturę tym, którzy odbyli służbę wojskową . New York Times donosi również, że ruch purytański mówił o usuwaniu starszych ludzi z siły roboczej, a XVIII-wieczny pisarz i minister Cotton Mather powiedział, że starsi ludzie powinni być zadowoleni z emerytury, na którą jesteś zwolniony.
W połowie XIX wieku pracownicy rządu amerykańskiego – strażacy, policja i nauczyciele – zaczęli otrzymywać emeryturę umożliwiającą im finansową niezależność na emeryturę. To zainspirowało firmę American Express do uruchomienia pierwsza prywatna emerytura w 1875 r. .
Jednak największy krok naprzód w rozwoju nowoczesnej emerytury nastąpił w 1883 roku po drugiej stronie Atlantyku.
Chcąc powstrzymać popularność marksizmu w Niemczech, kanclerz Otto von Bismarck ogłosił, że osoby powyżej 65 roku życia mogą przestać pracować i otrzymać emeryturę. W 1881 r list z propozycją polityki wysłany do niemieckiego Reichstagu , cesarz niemiecki Wilhelm I, napisał: Ci, którzy są niezdolni do pracy ze względu na wiek i inwalidztwo, mają uzasadnione roszczenie o opiekę ze strony państwa.
Wprowadzenie wieku emerytalnego i emerytury sprawiło, że Bismarck nazwał go socjalistą, zarzut, który odrzucił. Nazwij to socjalizmem lub jak chcesz. Ze mną jest tak samo.
Osiem lat po pierwotnej propozycji Bismarcka rząd niemiecki stworzył system emerytalny, który zapewniał obywatelom w wieku powyżej 70 lat. Uczestnictwo w systemie emerytalnym było niedobrowolne i obejmowało składki od osób fizycznych, ich pracodawcy i państwa.
Emerytura zyskała na popularności po rewolucji przemysłowej, jednak jej rozwój w USA został zahamowany przez Wielki Kryzys. Jak donosi New York Times, załamanie gospodarki amerykańskiej pozbawiło wielu pracowników funduszy na emeryturę. Emerytura była konieczną adaptacją i wszyscy o tym wiedzieli, ale starzy ludzie nie szli po cichu, pisze dziennikarka Mary-Lou Weisman.
Pomysł, że starsi ludzie przestaliby pracować za pieniądze, gdyby im za to wystarczająco zapłacili, stał się powszechny. W 1933 Francis Townsend, kalifornijski lekarz, zaproponował plan przymusowej emerytury w wieku 60 lat. W zamian ludzie otrzymywali świadczenia w wysokości do 200 dolarów miesięcznie.
Plan stał się znany jako Plan Townsend i doprowadziło do wprowadzenia przez prezydenta Franklina D. Roosevelta ustawy o ubezpieczeniach społecznych z 1935 roku historia.com , ustawa zawierała w prawie plan emerytalny, który pod naciskiem Roosevelta miałby być finansowany z indywidualnych składek pracowników.
Emerytura ma w Wielkiej Brytanii znacznie dłuższą historię, została wprowadzona w celu ułatwienia przejścia na emeryturę w ramach budżetu ludowego liberalnego kanclerza Davida Lloyda George'a z 1909 r. Emerytura oznaczała, że osoby powyżej 70. roku życia otrzymywały pięć szylingów tygodniowo. (około 14 funtów w dzisiejszych pieniądzach). W tym czasie średnia długość życia wynosiła 47, według The Daily Telegraph .
W krajach azjatyckich współczesne przepisy dotyczące emerytur są bardzo zbliżone do tych obowiązujących w krajach zachodnich. Jednak w przeszłości w regionie osoby starsze były traktowane z większym szacunkiem i mniej oczekiwano od nich pracy. Jednostki są zwolnione z ciężaru pracy w produkcji ekonomicznej, ale najlepiej byłoby, gdyby nie nastąpił spadek ich statusu, prestiżu lub wpływów w rodzinie i społeczności, donoszą autorzy Międzykulturowe spojrzenie na koncepcję emerytury .
W 1951 roku amerykański gigant technologiczny Corning zbadał, dlaczego emerytura nie jest tak popularna na Zachodzie. Podczas tej dyskusji przy okrągłym stole urodzona w Indiach amerykańska pisarka i badaczka kultury Wschodu, Santha Rama Rau, zauważyła, że Amerykanie nie mieli możliwości czerpania radości z nicnierobienia . Według Fundacja Zdrowia Psychicznego Dane liczbowe, co piąty współczesny emeryt doświadcza depresji związanej z samotnością, chorobą fizyczną lub brakiem poczucia własnej wartości.
Jednak wspólnoty emerytalne, które po raz pierwszy pojawiły się w latach 20. i 30. w krajach zachodnich przyczyniły się do złagodzenia tego problemu. Eksplozja pól golfowych oraz rozwój filmów i telewizji również zmieniły nie ma nic wspólnego z rozrywką.
Całe obszary są teraz synonimem emerytów, na przykład Floryda w Stanach Zjednoczonych czy Algarve w Portugalii. Dalej, wielu zachodnich emerytów udaje się również do krajów azjatyckich, takich jak Tajlandia , aby skorzystać z niższych kosztów utrzymania.
Jak zmienił świat?
Przed powszechną akceptacją wieku emerytalnego ludzie pracowali tylko do śmierci, nigdy nie przestając z powodu starości lub złego stanu zdrowia. Jak zauważa New York Times, przed przejściem na emeryturę, kiedy patriarcha nie mógł już uprawiać roli, hodować bydła ani rozbijać namiotu, wybrał bardziej wyspecjalizowaną, mniej pracochłonną pracę.
Emerytura stworzyła nową klasę obywateli, czasami określaną jako seniorzy w USA, z dochodem do dyspozycji i czasem na cieszenie się starością. Okres życia, którego kiedyś się obawiano, stał się czymś, czego niektórzy ludzie nawet nie mogą się doczekać.
Jednak emerytura ma też swoje wady. Badania z Instytut Spraw Gospodarczych Sugeruje, że chociaż przejście na emeryturę może początkowo korzystnie wpływać na zdrowie – zmniejszając stres i tworząc czas na inne zajęcia – negatywne skutki zwiększają się, im dłużej trwa emerytura. Mogą to być depresja i izolacja.
Ponadto, ponieważ ludzie żyją dłużej, a państwo opiekuńcze w wielu krajach ma trudności z nadążaniem za popytem, Opiekun poinformował, że wchodzimy w wiek bez emerytury, w którym osoby w wieku emerytalnym ... nie może sobie pozwolić na przejście na emeryturę, ale nie może kontynuować pracy.
