Szokowy sondaż wskazuje na rozłam Szkocji – ale czy jest dokładny?
Badanie opinii na temat jednorazowego referendum jest trudne: nie ma wcześniejszego zapisu intencji wyborców
Tylko ci, którzy spędzili weekend na Marsie, nie będą świadomi tego, że na dziesięć dni przed referendum niepodległościowym „szokujący sondaż” YouGov po raz pierwszy dał szkockiej kampanii Yes dwupunktową przewagę nad kampanią No: 51 procent do 49 procent.
Jeśli sondaże są dokładne, a za obozem niepodległościowym naprawdę stoi impet, wygląda na to, że Wielka Brytania, jaką znamy, rozpadnie się, a Szkocja pójdzie swoją własną drogą.
Jest jednak pewien haczyk: to, czego nie powiedziały nam nagłówki, to druga ankieta, od Podstawa panelu , został opublikowany w weekend, co mówiło coś wręcz przeciwnego. Jak Mike Smithson z Zakłady polityczne komentarze: „Najwyraźniej jeden z nich nie może mieć racji”.
W tej chwili tylko jedno jest pewne – a mianowicie, że po referendum z 18 września dojdzie do nieporozumień między firmami sondażowymi.
Co wyróżniało sondaż YouGov – przynosząc wypowiedzi komentatorów o „krachu konstytucyjnym”, spadek kursu funta i obietnicę George’a Osborne’a harmonogram dalszej decentralizacji jeśli Szkoci zagłosują za pozostaniem w Unii – to to, że ta sama firma od miesięcy pokazuje dwucyfrowe tropy dla obozu „Nie”.
A to, co sprawiło, że ankieta Panelbase jest równie interesująca, to fakt, że są jedynymi ankieterami, którzy kiedykolwiek wyszli na tak, a jednak ich najnowsze badanie pokazuje, że przed nami obóz „Nie”: od 52 do 48 procent.
Pierwsza wiadomość o sondażu YouGov pochodzi od Ruperta Murdocha, właściciela „Sunday Times”, który go zlecił. Napisał na Twitterze, że rezultatem było „ogromne podbite oko dla politycznego establishmentu, zwłaszcza Camerona i Milibanda”.
Nie mogło być bardziej niezręcznie dla Davida Camerona: wiadomość o sondażu pojawiła się, gdy przyjeżdżał do Balmoral na coroczną wizytę w wakacyjnym domu królowej. Czasy niedzielne twierdzi, że królowa jest „przerażona” ideą rozpadu Unii. (Alex Salmond chce zachować królową jako głowę państwa, ale nie wszyscy w SNP się z tym zgadzają.)
Peter Kellner, prezes YouGov, mówi o dwupunktowej przewadze Yes: „Fakt, że konkurs jest zbyt blisko, by rozstrzygnąć, jest sam w sobie niezwykły, ponieważ Better Together [znane również jako kampania No] wydawało się mieć zwycięstwo w worku. Miesiąc po miesiącu utrzymywali stałą przewagę, średnio Nie 58 proc., Tak 42 proc.
„W ciągu ostatnich czterech tygodni poparcie dla Unii spadło w zdumiewającym tempie”.
Tylko konserwatywni wyborcy sprzeciwiali się zalotom Alexa Salmonda, mówi Kellner: 93 procent z nich nadal planuje głosować na „Nie”. Ale wszystkie inne grupy szkockiego społeczeństwa są „w ruchu”:
- Wśród wyborców Partii Pracy kontyngent na „Tak” wzrósł z 18 procent cztery tygodnie temu do 35 procent obecnie;
- Wśród wyborców w wieku poniżej 40 lat nastąpił skok z 39 procent mówiących „tak” do 60 procent;
- Wśród kobiet głos na „Tak” wzrósł z 33 do 47 proc.
Wszystko to wygląda na dość rozstrzygające – dopóki nie spojrzysz na ustalenia z Panelbase. Od czasu sondażu w połowie sierpnia nie znajduje żadnego ruchu: nadal wykazuje czteroprocentową przewagę w kampanii „Nie”.
W Zakładach Politycznych Mike Smithson, weteran ankieterów, zagłębił się w archiwa, aby pokazać, dlaczego istnieją powody do sceptycznego podejścia do ustaleń YouGov.
W kwietniu 2010 roku, po pierwszej z debat telewizyjnych przed ostatnimi wyborami powszechnymi, kiedy Nick Clegg tak dobrze poradził sobie z Davidem Cameronem i Gordonem Brownem, YouGov dał Liberalnym Demokratom oszałamiający 34-procentowy udział i trzyprocentową przewagę nad Konserwatyści.
W przypadku, oczywiście, nie zrobili nic podobnego, zajmując trzecie miejsce za torysami i labourzystami z 23 procentami głosów.
Oczywiście sondowanie referendum nie jest łatwe: nie ma wcześniejszego głosowania, z którym można by dokonać porównania. W sondażach powszechnych pytasz respondentów, jak głosowali ostatnim razem i jak zamierzają głosować tym razem. To nie jest opcja z jednorazowym referendum.
Ostatnie referendum, które odbyło się w Wielkiej Brytanii – wybaczymy czytelnikom, jeśli o tym zapomnieli – odbyło się w maju 2011 r. w sprawie systemu głosowania AV. YouGov nie miał dobrego dnia: był Luka o ponad 15 procent między ostatecznym sondowaniem a rzeczywistym wynikiem.
Następnie pojawia się pytanie o „ważenie”. Ankieterzy muszą „zważyć” swoje próbki, aby były bardziej reprezentatywne dla elektoratu: najprościej podać przykład, jeśli próba pokazuje 60 procent mężczyzn i 40 procent kobiet, a mimo to elektorat jest 50-50 pod względem płci , a następnie odpowiednio ją ważysz.
Dokładnie to, w jaki sposób YouGov dokonuje ważenia, będzie przedmiotem znacznej analizy, jeśli sondaż okaże się daleki, gdy poznamy wynik referendum 18 września.
W końcu nieważone liczby pokazały, że 1084 osób objętych próbą między 2 a 5 września 475 osób powiedziało, że zagłosuje za niepodległością, a 538 zagłosuje na „Nie”. Dzięki ważeniu, YouGov zwiększyło głos „Za” do 514 i zmniejszyło „Nie” do 489.
W tym tygodniu mają się pojawić kolejne sondaże opinii ze Szkocji – od TNS i Ispos/MORI – które, miejmy nadzieję, dadzą nam wyobrażenie, czy sondaż YouGov był „odstającym”.
W międzyczasie, oczywiście, YouGov trafia na pierwsze strony gazet, a nie Panelbase. A pytanie brzmi – czy YouGov dobrze czy źle – czy jego odkrycia pomogły zwiększyć rozmach kampanii Yes?
