Państwo Islamskie oczekuje odbudowy Afryki po porażkach na Bliskim Wschodzie
Sojusze z lokalnymi bojownikami oferują koło ratunkowe po upadku samozwańczego kalifatu
Podejrzani bojownicy Izydy w Baghouz w Syrii
Bulent Kilic/AFP przez Getty Images
Zmaltretowane i zakrwawione, ale nieugięte po utracie bliskowschodniego kalifatu, Państwo Islamskie atakuje inny region świata, aby ustanowić pole bitwy dżihadystów.
Po zabiciu Izydy przez USAprzywódca Abu Bakr al-Baghdadii dotkliwe porażki w Syrii i Iraku, islamiści znaleźli nową deskę ratunku w Afryce, New York Times (NYT) raporty.
Isis zawarł sojusze z lokalnymi grupami bojowników w symbiotycznych związkach, które podniosły ich profile, zbieranie funduszy i rekrutację, mówi gazeta – wywołując śmiertelny wzrost liczby Przemoc islamistów na kontynencie .
Nowi sojusznicy
Joe Biden zastanawia się obecnie, czy trzymać się harmonogramu ustalonego przez Donalda Trumpa, aby wszystkie wojska amerykańskie opuściły Irak do 1 maja. Ale to, że USA nawet rozważają rychłe wycofanie się, jest dowodem na to, w jakim stopniu siła Izydy osłabła, mówi CNN .
Stany Zjednoczone mają obecnie około 2500 żołnierzy w Iraku w ramach operacji Inherent Resolve, międzynarodowej próby zapewnienia całkowitej i trwałej klęski Izydy w regionie.
Od pewnego czasu uścisk dżihadystów na Bliskim Wschodzie rozluźnia się. z siedzibą w USA Centrum Wilsona Policy Institute donosi, że do grudnia 2017 r. kalifat Izydy stracił 95% swojego terytorium, w tym swoją nominalną stolicę, północno-syryjskie miasto Rakka i drugie co do wielkości miasto Iraku Mosul.
Analitycy powiedzieć, że ta utrata terytorium skłoniła Izydę do zwrócenia się do Afryki , gdzie grupa trąbiła o niedawnych zwycięstwach na polu bitwy przez islamskich ekstremistów, aby stworzyć wizerunek siły i inspirować swoich zwolenników na całym świecie, donosi NYT.
Isis przyznała się do niektórych z tych śmiertelnych starć, w tym do ataku w zeszłym miesiącu na Palmę, miasto w Mozambiku.
Niektórzy eksperci postrzegają atak w Palmie – w którym zginęły dziesiątki ludzi – jako punkt zwrotny w szeroko ignorowanej do tej pory wojnie afrykańskiej. Czasy finansowe (FT) raporty.
Według Afrykańskie Centrum Studiów Strategicznych , zgłoszone ofiary śmiertelne związane z afrykańskimi bojowymi grupami islamistycznymi wzrosły o jedną trzecią w 2020 r., podczas gdy przemoc związana z ekstremistami wzrosła o 43%.
Analityk antyterrorystyczny Colin P. Clarke z globalnej firmy konsultingowej The Soufan Group twierdzi, że jako organizacja szerzej, Isis cierpi.
Aby poprawić morale wśród swoich zwolenników, jej kierownictwo stara się podnieść regionalne oddziały wykazujące największe szanse na rozpoczęcie ataków i utrzymanie solidnego tempa operacyjnego, powiedział Clarke NYT.
John Godfrey, wysłannik rządu USA przeciwko Izydzie, również argumentował, że wybuchy przemocy dżihadystycznej w całej Afryce są wyraźnymi wskaźnikami, że Izyda nadal aktywnie dąży do rozprzestrzeniania swojej złośliwej działalności na nowe fronty.
Ataki tam są przerażające, szczerze mówiąc, i pokazują całkowite lekceważenie życia, dobrobytu i bezpieczeństwa miejscowej ludności, powiedział Godfrey reporterom po zabójstwach w Palmie.
To ostrzeżenie powtórzył Paul Rogers, profesor na wydziale studiów nad pokojem na Bradford University. Związane z Izydą grupy rebelianckie rozwijały się od lat w Afryce, docierając do pół tuzina krajów, od Mauretanii na zachodzie po Czad, ponad 3000 kilometrów na wschód, napisał w artykule na temat otwartaDemokracja .
Biden i jego administracja mogą chcieć zakończenia tak zwanych wiecznych wojen Izydy i Ameryki na Bliskim Wschodzie, ale rosnące ataki Izydy w Afryce oznaczają, że „wojna z terrorem” jest daleka, według Rogersa.
Przeciwdziałanie rebelii
Jak zauważa NYT, amerykańscy urzędnicy wojskowi i kontrterroryści ostrzegali, że Afryka przez ponad dekadę stała się kolejną granicą w walce z międzynarodowymi organizacjami terrorystycznymi.
Al-Kaida nawiązała również w ostatnich latach sojusze z lokalnymi grupami dżihadystów i ustanowiła nowe twierdze w Afryce Zachodniej, Północnej i Środkowej, z których mogą przeprowadzają ataki na dużą skalę, dodaje gazeta.
Następstwa zamachu samobójczego w Mogadiszu w Somalii
Mohamed Abdiwahab/AFP przez Getty Images
W międzyczasie Isis wciąż strzela ostrzegawcze strzały w Syrii, gdzie rebelianci w tym tygodniu porwali dziesiątki ludzi w niespodziewanym ataku na pustynię, ich największej takiej operacji od co najmniej trzech lat. Czasy raporty.
Ugrupowanie zaatakowało posterunek policji w al-Saan, mieście w zachodnim regionie, które znajdowało się pod kontrolą Izydy, dopóki armia syryjska nie usunęła terrorystów we wrześniu 2017 r., kontynuuje gazeta. Chcąc odzyskać ten obszar, w ostatnich miesiącach pojawiły się komórki bojowników Izydy, które urządzają zasadzki na autobusy przewożące żołnierzy i przeprowadzają ataki partyzanckie przez granicę w Iraku.
Ataki te pojawiają się, gdy administracja Bidena skupia się na nacisku na konfrontację z Izydą na nowej granicy dżihadystów w Afryce. CIA niedawno zakończyła prace nad bazą dronów na północy Nigru, podczas gdy uzbrojone drony francuskie i amerykańskie oraz siły specjalne są już w Mali, mówi Rogers z OpenDemocracy.
Ale gdy siły amerykańskie rozszerzają swoją obecność na północy i południowym wschodzie Afryki, wycofanie wojsk z Iraku może dać grupie szansę na odzyskanie przyczółka na Bliskim Wschodzie, ostrzega.
Urzędnicy amerykańscy ostrzegają również, że pomimo osłabionej kondycji Isis pozostaje spójną organizacją w swoich dawnych bastionach w Iraku i Syrii, mówi NYT. jakiś Szacuje się, że po upadku kalifatu ukryło się 10 000 bojowników , a eksperci antyterrorystyczni uważają, że grupa nadal ma skrzynię wojenną o wartości 100 milionów dolarów i globalną sieć komórek poza Bliskim Wschodem, od Filipin po Afganistan, kontynuuje gazeta.
Tymczasem w Afryce Isis finansuje działalność na obszarach wcześniej nietkniętych przez ekstremistyczną przemoc, podsycając obawy, że to, co zaczęło się jako powstanie z zaledwie kilkudziesięcioma bojownikami trzy lata temu, może przerodzić się w pełnoprawną wojnę.
Żadna z tych grup nie jest wyjątkowo silna, powiedział NYT Joseph T. Siegle, dyrektor ds. badań w Afrykańskim Centrum Studiów Strategicznych.
Po prostu mają wystarczającą zdolność do destabilizacji tych niestabilnych państw, które nie są w stanie utrzymać obecności sił bezpieczeństwa.
