Czy Wielka Brytania ma problem z wydajnością?
Co się dzieje i jak Wielka Brytania wypada na tle innych rynków?
Wydaje się, że coś poszło źle w gospodarce Wielkiej Brytanii. Dziś przeciętny francuski pracownik może wyjść z pracy w czwartek, osiągając już więcej niż jego brytyjski odpowiednik w ciągu tygodnia. A Francja nie jest sama – produkcja brytyjskich pracowników jest o około 16% niższa niż średnia G7. Na przykład pracownik niemiecki dodaje 70 USD do krajowego PKB za przepracowaną godzinę, w porównaniu do 55 USD w Wielkiej Brytanii.
Nie zawsze tak było. W latach pięćdziesiątych Wielka Brytania miała najwyższą produktywność – to znaczy produkcję na przepracowaną godzinę – w Europie. W latach 60. Wielka Brytania została w tyle, by stać się chorym człowiekiem Europy. Większość utraconej ziemi została odzyskana w latach 1980-2008, ale od czasu światowego kryzysu finansowego Wielka Brytania ponownie spadła w rankingach.
Wydajność to nie wszystko, ale na dłuższą metę to prawie wszystko, mówi laureat Nagrody Nobla, ekonomista Paul Krugman. Zdolność kraju do poprawy swojego standardu życia z biegiem czasu zależy prawie całkowicie od jego zdolności do zwiększenia produkcji na pracownika. Dlaczego więc nasza produktywność jest tak słaba? Jak można to rozwiązać? A co to może oznaczać dla biznesu?
Zagadka produktywności
Od czasu kryzysu finansowego wzrost produktywności utknął w miejscu niemal wszędzie w rozwiniętym świecie, ale spowolnienie w Wielkiej Brytanii było jednym z najbardziej wyraźnych. Gdyby trend przed kryzysem finansowym pozostał nienaruszony, produktywność w Wielkiej Brytanii byłaby o dobre 25% wyższa niż obecnie. I nic nie wskazuje na to, żeby coś się zmieniło – w drugim kwartale tego roku produktywność w Wielkiej Brytanii spadła w najszybszym tempie od pięciu lat.
Spowolnienie było szczególnie widoczne w branży komputerowej, energetycznej, finansowej, wydobywczej, farmaceutycznej i telekomunikacyjnej. Łącznie stanowią one około 20% gospodarki Wielkiej Brytanii, ale odpowiadają za 60% spadku wydajności. Niektóre regiony również radzą sobie gorzej niż inne – na przykład Bristol i południowo-wschodnia Anglia mają większy udział przedsiębiorstw o wysokiej produktywności niż na przykład w północno-wschodniej Anglii.
Jednak słabość jest powszechna. Najbardziej produktywne firmy straciły impet. Są, jak zauważa ekonomista Patrick Schneider w artykule badawczym Banku Anglii, nie poprawiają się nawzajem w takim samym tempie, jak ich poprzednicy. Tymczasem na drugim końcu skali, zauważa główny ekonomista Banku Anglii, Andy Haldane, znajduje się długi ogon firm o słabym poziomie produkcji na godzinę. Mówi, że międzynarodowa luka produktywności w Wielkiej Brytanii jest w dużym stopniu problemem długiego ogona – góra nie ciągnie się w górę.
Korzenie problemu produktywności
Za spowolnieniem nie stoi żadna pojedyncza kwestia, a ekonomiści nie zgadzają się co do znaczenia każdego czynnika. Kryzys finansowy wpłynął na zdolność i chęć banków do udzielania kredytów, co utrudniło innowacyjnym małym firmom pozyskiwanie funduszy. Jednocześnie załamanie stóp procentowych (a co za tym idzie kosztów obsługi zadłużenia) oznaczało, że przedsiębiorstwa, które w innym przypadku mogłyby umrzeć lub przynajmniej zostać zmuszone do radykalnej restrukturyzacji, mogły kuleć, wypierając nowych konkurentów. Są one często znane jako firmy zombie.
Kolejnym czynnikiem są utrzymujące się, głębokie niedobory umiejętności w kluczowych branżach. Często słyszysz, jak pracodawcy z Wielkiej Brytanii skarżą się, że zbyt wielu pracowników w Wielkiej Brytanii ma nieodpowiednie umiejętności. W 2016 r. think tank bogatego kraju OECD stwierdził, że Anglia ma jeden z największych odsetków nisko wykwalifikowanych młodych pracowników wśród gospodarek rozwiniętych. Prawie 30% osób w wieku 16-24 lata w Wielkiej Brytanii ma niski poziom umiejętności czytania, pisania i liczenia, w porównaniu ze średnią OECD wynoszącą około 18% i mniej niż 10% w Japonii, Holandii i Korei Południowej.
Na froncie politycznym niepewność związana z Brexitem nie pomogła – niestabilność funta i niepewność polityczna skłoniły wielu do opóźniania inwestycji do czasu, gdy wyniki staną się bardziej jasne. Ogólnie rzecz biorąc, fakt, że płace pozostały niskie w okresie pokryzysowym, zachęcił firmy do przedkładania rekrutacji nad inwestycje biznesowe, jak zauważyli Will Holman i Tim Pike w artykule dla Banku Anglii w zeszłym roku. Innymi słowy, dopóki istnieje podaż relatywnie taniej siły roboczej, wiele firm będzie preferować elastyczność polegającą na zatrudnianiu większej liczby pracowników w celu radzenia sobie ze zwiększonym obciążeniem pracą, zamiast inwestować w droższe technologie, które obiecują zwiększyć produktywność w dłuższym okresie czasu. termin.
Wypełnianie luki w produktywności
Podcast
Zagadka produktywności: jak technologia może odeprzeć ryzyko recesji
Raport ze statystyk
Automatyzacja i wyzwanie produktywności
Funkcja reklamy
Jak firma Swiss Laundry osiągnęła wzrost dzięki automatyzacji
Czy po prostu mierzymy niewłaściwą rzecz?
Oczywiście istnieje ryzyko, że stanie się to samospełniającą się przepowiednią. Niska produktywność zniechęca firmy do inwestowania, co z kolei jeszcze bardziej szkodzi produktywności i tak dalej. To powiedziawszy, istnieje bardziej optymistyczny punkt widzenia – że brak produktywności w Wielkiej Brytanii jest po prostu zawyżony, a za słabymi wynikami nagłówków firmy wciąż się poprawiają.
Sebastian Chambers, partner zarządzający w CIL Management Consultants, zwraca uwagę na dwa kluczowe punkty. Po pierwsze, wydajność przed kryzysem finansowym była prawdopodobnie zawyżona, mówi. Wiele działań w mieście, które w tamtym czasie wydawały się bardzo produktywne i bardzo generujące podatki, okazało się błędnym rejestrowaniem zysków, gdy nadszedł krach. Na przykład niewłaściwa sprzedaż ubezpieczenia płatności (PPI) klientom przez banki mogła w tamtym czasie wydawać się niezwykle produktywna, ale od tego czasu okazała się niezwykle kosztowna.
Potem jest Morze Północne. Jak zaznacza Chambers, w czołówce do 2008 r. przemysł naftowy był bardzo produktywny. Ale teraz produkujemy mniej ropy i gazu, a ceny ropy i gazu spadły. W rezultacie, od czasu kryzysu finansowego, względne znaczenie miasta i przemysłu naftowego spadło, a także nastąpił znaczny wzrost zatrudnienia w obszarach, które są z natury mniej produktywne, ponieważ koszty personelu są wyższe w stosunku do obrotów.
W produkcji możesz uzyskać 100 funtów dochodu z 8 pensów lub 10 pensów wydanych na pracę. W branży restauracyjnej 20 pensów pracy może przynieść tylko 1 funt dochodu. Mówi, że prowadząc dom opieki, szkołę lub uniwersytet, liczba osób, które zatrudniasz w stosunku do obrotów, może wynosić 50%. Ale to nie znaczy, że poszczególne firmy nie poprawiają swojej produktywności. Pracuję z wieloma różnymi firmami i z mojego doświadczenia wynika, że wszyscy starają się być bardziej produktywni. Rzeczywiście, Chambers jest przekonana, że Wielka Brytania jest światowym liderem w branży usług i że to, co się tutaj wydarzyło, wydarzy się gdzie indziej.
Aby dowiedzieć się więcej o wyzwaniu automatyzacji i produktywności, pobierz nasz szczegółowy raport
