Wingman – recenzje „ciepłego i dowcipnego” programu ojciec-syn
Richard Marsh łączy poezję i komedię w słodko-gorzkim dwuręcznym opowiadaniu o ojcostwie
Teatr Soho
Co musisz wiedzieć
Spektakl sceniczny festiwalu w Edynburgu Wingman przeniósł się do londyńskiego Soho Theatre. Dwuosobowe przedstawienie Richarda Marsha (autora ubiegłorocznego edynburskiego hitu Dirty Great Love Story) łączy poezję, komedię, dramat i prozę.
Marsh gra fikcyjnego Richarda Marsha, człowieka, który nigdy nie doszedł do siebie po porzuceniu przez swojego nieudolnego ojca, Len (Jerome Wright). Po śmierci ukochanej matki i odkryciu, że po jednodniowej przygodzie ma zostać ojcem, Marsh odnajduje Lena z powrotem w swoim życiu i musi skonfrontować się ze swoim podejściem do ojcostwa. Kursuje do 20 września, potem koncertuje.
Co lubią krytycy
Ta urocza, ale niezbyt urocza, dwuręczna książka jest „żywo napisana” i stawia kilka poważnych pytań dotyczących rodziców i dzieci, mówi Lyn Gardner w Opiekun . Co więcej, Marsh, scenarzysta i wykonawca, jest twardy dla postaci Marsha, co dodaje balastu do serialu, który z łatwością mógłby być lekki.
W tym przyjemnym lo-fi show Marsh kieruje swoje „łagodne rymy i wnikliwe obserwacje” na pytanie, czy jesteśmy skazani na powtarzanie błędów naszych rodziców, mówi Fiona Mountford w Wieczorny Standard . Jego umiejętności polegają na wyczarowywaniu całych światów na gołej scenie za pomocą słodko-gorzkich narracji i przystojnych postaci, którym nie wolno udzielać łatwych odpowiedzi.
Najnowsza poetycka sztuka Marsha pokazuje, jak odkrywa ojcostwo z „taką samą mieszanką dowcipu, ciepła i wzruszenia”, która uczyniła jego Brudną wielką historię miłosną taką ucztą, mówi Natasha Tipney na Etapem . Podczas gdy Marsh wciąż rozkoszuje się rymami, jego pisarstwo zawiera również cudownie sugestywne obrazy i jest przemyślane i delikatne w sposobie, w jaki podchodzi do tego, co w przeciwnym razie mogłoby wydawać się zbyt znajomym tematem.
Czego im się nie podoba
Czasami wydaje się, że trochę go poklepuje, mówi Lyn Gardner w Guardianie. „Wiersz, jakkolwiek pomysłowo potraktowany, czasami wzmacnia wrażenie, że życie można zredukować do sprytnego dwuwierszowego rymowania”.
