Test Springboka to pierwsza bitwa, którą trzeba wygrać o Anglię Lancaster
Trener, publiczność i piłkarze będą pod lupą w sobotę na Twickenham
David Rogers/Getty
Przygotowanie do jutrzejszego kluczowego spotkania Anglii z RPA na Twickenham zostało przyćmione zarzutami o homofobiczne nadużycia wymierzone w sędziego Nigela Owensa podczas zeszłotygodniowego meczu z Nową Zelandią na Twickenham.
Walijczyk, pierwszy otwarcie wesoły, który sędziował na szczeblu międzynarodowym, został skrytykowany za prowadzenie meczu w niektórych kręgach. W liście do Opiekun Gazecie twierdzono, że niewielka część fanów rzuciła obelgi na Owensa podczas przegranej 24-21 z All Blacks.
RFU wszczęło dochodzenie, a Owens powiedział: BBC Radio Wales był przekonany, że wykonają solidną robotę w wyśledzeniu winowajców. „RFU potraktuje to poważnie i zajmie się tym” – powiedział 43-latek. „Ważne jest, aby powstrzymać to przed pojawieniem się większego problemu w grze”.
Trener reprezentacji Anglii Stuart Lancaster zaoferował swoje pełne poparcie dla śledztwa RFU, kiedy przemawiał do prasy w czwartek, zanim wyznaczył swojego XV do jutrzejszego zmierzenia się ze Springboks. Jest tylko jedna zmiana strony pokonanej przez Nową Zelandię, pierwszy występ dla 20-letniego Anthony'ego Watsona, który zastępuje kontuzjowanego Semesa Rokodunguni na skrzydle.
Poza tym Lancaster pokazał wiarę w drużynę, która nie oddała strzału w ostatni weekend przeciwko Nowej Zelandii, a Owen Farrell i Danny Care pozostali na dołku pomimo słabego występu pary.
Oni i reszta reprezentacji Anglii wiedzą, że nie mogą sobie pozwolić na kolejny chaotyczny występ przeciwko Republice Południowej Afryki, jeśli chcą być traktowani poważnie jako wiarygodni pretendenci do mistrzostw świata w przyszłym roku. Przegrana z mistrzami świata w Nowej Zelandii jest akceptowalna, ale porażka z drużyną Springbok, która w zeszły weekend przegrała 29-15 z Irlandią, byłaby ciężkim ciosem dla aspiracji Anglii do mistrzostw świata.
To również postawiłoby Lancaster pod presją po raz pierwszy od czasu, gdy został trenerem na początku 2012 roku. Reputacja narodowej drużyny rugby spadła do tego czasu tak nisko – z graczami rzucającymi krasnoludy i skaczącymi z promów – że Lancaster otrzymał wydłużony miesiąc miodowy przez media.
Ekscytujące zwycięstwo nad Nową Zelandią w listopadzie 2012 r., a następnie drugie miejsce w Sześciu Narodów w 2013 i 2014 r. przyczyniły się do poczucia, że Anglia po dekadzie pogrążonej w przeciętności po triumfie w Pucharze Świata w 2003 roku była na szczycie.
Ale Anglia przegrała ostatnie cztery mecze testowe – choć wszystkie z Nową Zelandią – i wśród opinii publicznej i prasy krążą pogłoski, że drużyna nie rozwinęła się wystarczająco w ciągu ostatniego roku. To prawda, doszło do wielu kontuzji kluczowych graczy, w tym środkowego Manu Tuilagi i rekwizytów Dana Cole'a i Alexa Corbisiero, ale to nie może usprawiedliwić braku taktycznego kierunku i słabego wykonania w ostatnich meczach.
Nowa Zelandia i Republika Południowej Afryki to dwie najlepsze drużyny w światowym rugby, a Anglia desperacko potrzebuje zwycięstwa nad jedną z nich, jeśli ma zacząć budować wiarę w siebie, niezbędną do kampanii Pucharu Świata.
Ale to nie będzie łatwe. Nie tylko prawdopodobnie odczują reakcję RPA po przerażającej porażce z Irlandią, ale Anglia nie wygrała żadnego z ostatnich jedenastu testów przeciwko Springboksom. Po ostatnie zwycięstwo trzeba cofnąć się do 2006 roku, a kapitan reprezentacji Anglii Chris Robshaw zdaje sobie sprawę z rozmiarów jutrzejszego wyzwania. „[Zwycięstwo] będzie ogromne dla tej grupy” – powiedział, dodając, że drużyna wie, że wyniki z zeszłego tygodnia były poniżej standardów. „Nauczymy się naszych lekcji i miejmy nadzieję, że w weekend będziemy bardziej wydajni i skuteczni”.
Bardziej efektywny na boisku i mniej inwektywny – byłby to idealny scenariusz dla sobotniego angielskiego rugby.
