Najlepsze książki roku 2020: co mówią krytycy

Spojrzenie na polecane lektury z ostatnich 12 miesięcy

Nagrodę Bookera zdobył Shuggie Bain Douglasa Stuarta

Osiem najlepszych wyborów krytyków na podstawie świątecznych wyborów w krajowych gazetach, London Evening Standard, TLS, The Spectator i New Statesman. Dodatkowo przyjrzymy się niektórym z innych najlepszych książek, które zostały wydane w 2020 roku.

Shuggie Bain autorstwa Douglasa Stuarta

Picador 448 s. 14,99 £; Księgarnia Tygodnia £11,99

Zwycięzca tegorocznej Nagrody Bookera to opowieść o biedzie, uzależnieniu i nadużyciach, której akcja rozgrywa się w Glasgow i okolicach w latach 80. XX wieku. Matka Shuggiego Baina jest alkoholiczką; jego ojciec, agresywny, niespokojnie obecny taksówkarz. Gdy członkowie rodziny odchodzą, staje się jedynym opiekunem swojej matki – i to ich związek stanowi emocjonalny rdzeń powieści. Po raz pierwszy autor Douglas Stuart był chwalony za poetycką, najeżoną slangiem prozę i za umiejętność znajdowania dobra w swoich postaciach, bez względu na to, jak nikczemne ich zachowanie. Niektórzy krytycy uważali jednak, że książka zyskałaby na bardziej rygorystycznym redagowaniu.

Pochwała

Zdecydowanie autobiograficzny… łączy tragizm z zabawnością, bezlitosność z czułością, współczucie z rozdzierającym – czasem w tym samym zdaniu. (James Walton, Widz )
Paląca, brutalna i głęboko poruszająca opowieść o ubóstwie, uzależnieniu i traumie z dzieciństwa. (Nicola Jesiotr, Nowy mąż stanu )
Robi to, co każda dobra fikcja powinna i sprawia, że chodzisz w poobijanych trenerach ludzi, którzy prowadzą zupełnie inne życie. (Robbie Millen, Czasy )

Dom ze szkła Hadley Freeman

4. nieruchomość 464 pp 16,99 £; Księgarnia Tygodnia 13,99 zł

W tym urzekającym rodzinnym pamiętniku, pisanym przez 20 lat, Hadley Freeman opisuje życie swojej babci i trzech stryjecznych wujków – wszyscy uciekli z polskiego sztetla do Paryża po I wojnie światowej. Wkraczając w nowe życie, przyjęli francuskie imiona, a potem poszli własnymi ścieżkami: jeden poślubił Amerykanina i wyemigrował; inny prowadził niezwykle udany salon mody; trzeci został milionerem po wynalezieniu maszyny do mikrofilmowania. Ale nieuchronnie powstanie faszyzmu i Holokaust ukształtowały wszystkie ich losy. Recenzenci byli jednomyślni w swoich pochwałach dla dokładnego i porywającego opisu życia Freemana zburzonego przez zmienne koleje historii.

Pochwała

Jeśli istnieje lepsza książka o udręce żydowskiego przetrwania, to jeszcze jej nie przeczytałem. (Tanya Złoto, The Daily Telegraph )
Wspaniały rodzinny pamiętnik... różnorodny, żywy i bolesny. (Fiona Sturge, Opiekun )
Bogato zbadany i pięknie napisany... Freeman jest przejmującym i lirycznym pisarzem, który dobrze pasuje do duchów, które nawiedzają tę książkę. (Jozue Chaffinie, FT )

Mayflies autorstwa Andrew O’Hagan

Faber 288 pp 14,99 £; Księgarnia Tygodnia £11,99

Jimmy i Tully to chłopcy z klasy robotniczej z Ayrshire, którzy zostają najlepszymi przyjaciółmi w wieku nastoletnim. W pierwszej połowie powieści Andrew O’Hagana, której akcja toczy się w 1986 roku, para podróżuje do Manchesteru na weekend muzyki i narkotyków. W drugiej połowie, rozgrywającej się 31 lat później, Jimmy dowiaduje się, że Tully umiera na raka, a jego przyjaciel prosi go o pomoc w zorganizowaniu jego śmierci w klinice Dignitas. Książka jest częściowo zaczerpnięta z własnego doświadczenia O’Hagana i podczas gdy niektórzy podziwiali jego emocjonalną bezpośredniość, inni czuli, że jego portret Tully'ego stał się sentymentalny.

Pochwała

Wspaniała powieść, pełna wyrazistych i sugestywnych obrazów. (Ed Cezar, Obserwator )
Byłem prawie zakochany w jego głównym bohaterze na stronie czwartej i byłem przekonany, że będzie to jedna z moich książek roku na mniej więcej stronie dziesiątej. (To też sprawiło, że płakałem w pociągu.) (Daniel Hahn, Widz )
[W pierwszej połowie] radzi sobie z czasem z prawdziwą umiejętnością, ponieważ zajmuje się piciem, muzyką i czystym maniakalnym urokiem tego wszystkiego. W drugiej części... historia ciemnieje i nabiera niezapomnianej intensywności i patosu. (Kolumna Toibín, Nowy mąż stanu )

Zwierciadło i światło Hilary Mantel

4. majątek 912 osób 25 £; Księgarnia Tygodnia 19,99 zł

Końcowy tom trylogii Thomasa Cromwella Mantela rozpoczyna się od ścięcia Anne Boleyn w 1536 roku i kończy się, około 900 stron później, egzekucją głównego doradcy Henryka VIII. W międzyczasie śledzimy syna samozwańczego kowala, który zmaga się z pozornie niemożliwą listą zadań – w tym nadzorowanie rozwiązania klasztorów i pośredniczenie w trzecim i czwartym małżeństwie Henryka. Krytycy uznali finał za zabawniejszy niż jego poprzednicy, ale niektórzy powiedzieli, że szereg incydentów i szczegółów sprawił, że lektura go była nieco żmudna.

Pochwała

Jako ciągły akt budowania świata, podróży w czasie i czytania w myślach, nie jestem pewien, czy trylogia Cromwell Mantela kiedykolwiek będzie miała sobie równych. Szczerze mówiąc, na początku pierwszej blokady było bardziej pocieszające niż jedzenie. (Natalia Haynes, Obserwator )
Nadzwyczajne… to nie tylko przywołało żywą przeszłość historyczną, ale poprzez jej charakterystykę Henryka VIII rzuciło także nieoczekiwane światło na Donalda Trumpa. (Rosamunda Lupton, Obserwator )
Najlepsze z trylogii. (Filip Hensher, Widz )

1,2,3,4 autorstwa Craiga Browna

czwarta posiadłość 656 pp 20 £; Księgarnia Tygodnia 15,99 zł

W swojej niekonwencjonalnej książce o The Beatles Craig Brown odrzuca podejście liniowe i zamiast tego śledzi historię Fab Four w 150 krótkich i niezależnych rozdziałach, które pozornie wędrują przypadkowo przez ich życie i czasy i różnią się znacznie tonem. W jednej chwili opowiada o losie zęba Johna Lennona (sprzedanego na aukcji kanadyjskiemu dentyście za 19 000 funtów w 2011 r.); w następnym analizuje rolę zespołu w pomocy Ameryce w odzyskaniu sił po zabójstwie JFK. Krytycy uznali tę książkę za oryginalną i niezmiernie przyjemną, ale niektórzy zrezygnowali z przedstawiania Ringo Starra jako postaci żartobliwej.

Pochwała

600-stronicowe kompendium autorstwa fana i sceptyka. Yoko Ono – autopromocja jako forma sztuki, wytrawna ekonomistka z prawdą – nie wychodzi z tego dobrze. (Craig Raine, Nowy mąż stanu )
Pyszny geniusz. lekceważący, ale pełen podziwu; ironiczny, ale nie złośliwy. (Stephen Bayley, Widz )
Zbyt wielu pisarzy traktuje The Beatles i siebie samych zbyt poważnie. Brown też nie... Kocham każde słowo. (Dominik Sandbrook, Czasy niedzielne )

Kiss Myself Goodbye autorstwa Ferdinanda Mounta

Bloomsbury 272 os. 20 £; Księgarnia Tygodnia 15,99 zł

Dorastając w latach 50. i 60. Ferdinand Mount spędzał wiele wakacji z żoną wuja. Ciotka Munca miała Rollsa i prowadziła stały apartament u Claridge’a – ale zawsze wyczuwał, że coś jest nie tak. Wiele lat później zbadał jej historię i odkrył szokujący szlak kłamstw, oszustw i niedotrzymanych obietnic. Pocałuj się na pożegnanie to jego relacja z niezwykłego życia cioci Munki. Recenzenci opisali ją jako pięknie napisaną, znakomicie wykonaną pracę, która jest równie porywająca, jak każda dobra powieść kryminalna.

Pochwała

Pięknie odwrócony, wzruszający, bardzo zabawny. Jak mówi na wstępie: „Prawda okazuje się bolesna – cóż, to żadna niespodzianka – ale nie spodziewałem się, jak gejowskie będą te kłamstwa” (Kate Summerscale, Obserwator )
Najprzyjemniejsza książka, jaką przeczytałem w tym roku… Wszystkie rodzinne pamiętniki obiecują tajemnice – ale przysięgam, sekrety tej towarzyskiej osoby są oszałamiające. (Hilary Mantel, Nowy mąż stanu )
To ta rzadka książka, którą możesz wciskać każdemu, mając pewność, że gwarantujesz mu kilka godzin czystej przyjemności. (Claire Lowdon, TLS )

Hamnet autorstwa Maggie O’Farrell

Prasa Tinder 384 pp 20 £; Księgarnia Tygodnia 15,99 zł

W powieści Maggie O’Farrell o rodzinie Szekspira sam dramaturg jest postacią peryferyjną, określaną jedynie jako łaciński guwerner, mąż lub ojciec. Zamiast tego koncentruje się na jego żonie, Anne Hathaway (tutaj nazywana Agnes) i jego synu, Hamnecie, który zmarł na dżumę w wieku 11 lat. Recenzenci oklaskiwali pewny siebie obraz elżbietańskiej Anglii O'Farrella i jej wrażliwy portret rodzicielskiego żalu. Ale niektórzy uważali, że czasami jej koncentracja na wewnętrznym życiu bohaterów odbywała się kosztem narracyjnego podniecenia.

Pochwała

Czy może być lepszy czas na przeczytanie powieści o zarazie? Jak zawsze, O’Farrell jest wymagający, współczujący i bardzo, bardzo inteligentny. (Tayari Jones, Obserwator )
Po pięćdziesięciu stronach opłakiwałem młodego Hamneta Szekspira i nie obchodziło mnie, kim jest jego ojciec. Wspaniałe, zmysłowo żywe studium dzieciństwa i rodzicielstwa w Tudorach lub w każdym wieku. (Emma Donoghue, Obserwator )
Świeży, sprytny i od wieków bębnił mi po głowie. Nie ma nic nowego do powiedzenia o Szekspirze? O tak, jest... (Andrew Marr, Nowy mąż stanu )

Rosyjska ruletka Richarda Greene

Mały, Brązowy 608 pp 25 £; Księgarnia Tygodnia 19,99 zł

W swoim życiu Grahama Greene'a Richard Greene (bez związku) twierdzi, że powieściopisarz był odważnym i przyzwoitym człowiekiem o skłonności do podejmowania ryzyka. Od gier w rosyjską ruletkę, w które grał jako nastolatek, po podróże do różnych stref wojennych, sprawia wrażenie nałogowego poszukiwacza wrażeń, uzależnionego od niebezpieczeństw. Greene łączy ten niepokój z zastraszaniem, którego doznał w szkole, oraz z chorobą afektywną dwubiegunową. Książka została przychylnie porównana do wcześniejszych biografii, które przedstawiały Greene'a jako bardziej podejrzaną postać, ale niektórzy krytycy uważali, że starając się zrozumieć swój temat, autor bagatelizował wady swojego tematu.

Pochwała

Po kilku godnych ubolewania książkach o Greene, oto [jedna], która nie rozwodzi się zbyt lubieżnie na temat życia seksualnego i celebruje człowieka, który dał nam pół tuzina lub więcej wybitnie błyskotliwych powieści. (A.N. Wilsona, TLS )
Najlepsza biografia, jaką przeczytałem w tym roku… przywołuje [Greene] z powrotem do życia w rozsądny, bezsensowny sposób. (Mikołaj Szekspir, Widz )
Graham Greene ma wreszcie biografa, na który zasługuje. (Ian Thomson, Londyn Wieczorny Standard )

Księgarnia Tygodnia

Aby zamówić te tytuły lub jakąkolwiek inną książkę drukowaną, odwiedź theweekbookshop.co.uk , lub porozmawiaj z księgarzem pod numerem 020-3176 3835. Godziny otwarcia: od poniedziałku do soboty od 9:00 do 17:30 i niedziele od 10:00 do 16:00.

PXTutaj

Polecane lektury 2020

The New Wilderness Diane Cook

Pięcioletnia córka Bei, Agnes, powoli umiera. Smog i zanieczyszczenie nadmiernie rozwiniętej, przeludnionej metropolii, którą nazywają domem, pustoszy jej płuca. Bea wie, że nie może zostać w mieście, ale istnieje tylko jedna alternatywa: The Wilderness State. Gdy Agnes zaczyna toczyć nowe życie, Bea zdaje sobie sprawę, że uratowanie życia córki może oznaczać utratę jej w sposób, którego nie przewidziała. Emily St. John Mandel, autorka bestsellerów New York Times Stacja jedenasta , nazywa to debiutem wirtuozowskim, brutalnym i pięknym w równym stopniu.

To żałobne ciało autorstwa Tsitsi Dangarembga

Dangarembga przekazuje nadzieję i potencjał jednej młodej dziewczyny i raczkującego narodu, aby poprowadzić nas w podróż, aby odkryć, dokąd zmierza życie po odejściu nadziei. Tutaj spotykamy Tambudzai, mieszkającą w podupadłym schronisku młodzieżowym w centrum Harare i niespokojną o swoje perspektywy po odejściu z pracy. Na każdym kroku, próbując ułożyć sobie życie, staje w obliczu nowego upokorzenia, aż bolesny kontrast między wyobrażoną przez nią przyszłością a codzienną rzeczywistością ostatecznie doprowadza ją do punktu krytycznego. W jej recenzji dla Opiekun Lara Feigel mówi To żałobne ciało stanowi mocny finał trylogii autora z Zimbabwe.

Spalony cukier autorstwa Avni Doshi

W młodości Tara była dzika. Porzuciła zaaranżowane małżeństwo, by wstąpić do aśramu, wzięła nieszczęsnego artystę za kochanka, zbuntowała się przeciwko wszelkim społecznym oczekiwaniom dobrej hinduskiej kobiety – a wszystko to z małym dzieckiem. Po latach jest starą kobietą z zanikającą pamięcią, mieszającą pensję pokojówki i zostawiającą gaz na całą noc, a jej dorosła córka staje przed zadaniem opieki nad matką, która nigdy nie wydawała się o nią dbać. To zatruta historia miłosna. Ale nie między kochankami - między matką a córką. Francesca Carington z The Daily Telegraph mówi: Jest o wiele więcej do pochwały palony cukier : troska o cielesność i chorobę, zapachy i krzyki wydobywające się z gorączkowej prozy. To żrący, kompulsywny debiut.

Król cieni autorstwa Maaza Mengiste

Etiopia. 1935. W obliczu zagrożenia armią Mussoliniego, niedawno osierocona Hirut stara się przystosować do nowego życia służącej. Jej nowy pracodawca, Kidane, oficer armii cesarza Haile Selassie, pospiesznie zmobilizuje swoich najsilniejszych ludzi przed inwazją Włochów. Gwiazdą powieści jest wspaniałe pisarstwo Mengiste, co sprawia, że Król Cienia prawie niemożliwe do odłożenia, mówi Michael Schaub o NPR . Mengiste ma prawdziwy dar języka; jej pisarstwo jest mocne, ale nigdy nie jest kwieciste, chwyta czytelnika i nie chce puścić.

Prawdziwe życie Brandona Taylora

W tej błyskotliwej debiutanckiej powieści, opisanej jako psychologicznie przekonująca przez Obserwator , Wallace spędza lato w laboratorium Lakeside Midwestern University, hodując szczep mikroskopijnych robaków – życie, które jest oddalone od jego dzieciństwa w Alabamie. Jego ojciec zmarł kilka tygodni temu, ale Wallace nie wrócił na pogrzeb i nie powiedział o tym swoim przyjaciołom – Millerowi, Yngve, Cole'owi i Emmie. Ze względów samozachowawczych przyzwyczaił się do zachowania ostrożnego dystansu nawet od najbliższych. Jednak w ciągu jednego wietrznego weekendu pod koniec lata zniszczenie jego pracy i seria intensywnych konfrontacji zmusza Wallace'a do zmierzenia się zarówno z traumą przeszłości, jak i pytaniem o przyszłość. Lucy Rycerz z Czasy niedzielne dzwoni Prawdziwe życie eleganckie spojrzenie na „powieść kampusową” i głęboko poruszające studium rasy, żalu i pożądania.

Boris Johnson: Hazardzista Tom Bower

Tom Bower jest doświadczonym dziennikarzem, który słynie ze swoich zjadliwych, nieautoryzowanych biografii wpływowych mężczyzn, powiedziała Rachel Sylvester w Czasy – wśród nich Robert Maxwell, Conrad Black, Tony Blair i Jeremy Corbyn. Można by przypuszczać, że przy swoich ostatnich staraniach powtórzyłby tę sztuczkę, ale zamiast tego stworzył dziwnie sympatyczny portret. To nie to Boris Johnson: Hazardzista jest wybielaczem. Bower żyje z wadami i błędami swojego obiektu: Johnson jest przedstawiany jako mający obsesję na punkcie pieniędzy, niepoprawnie nielojalny, nieuczciwy i pełen niepewności. Ale zamiast obarczać go odpowiedzialnością za takie niepowodzenia, Bower przedstawia je jako nieunikniony produkt chaotycznego, niepokojącego i głęboko nieszczęśliwego dzieciństwa. Dla niego Borys – jak go w całej sympatii opisuje się – jest przede wszystkim ofiarą.

Nawiedzenie Almy Fielding autorstwa Kate Summerscale

W 1938 roku Alma Fielding, gospodyni domowa z Thornton Heath w południowym Londynie, najwyraźniej została opętana przez gwałtownego ducha, powiedziała Lucy Lethbridge w Przegląd Literacki . Na lustrze pojawił się sześciopalcowy odcisk dłoni; szkło samorzutnie rozbite; dziennikarze odwiedzający widzieli jajka lecące w powietrzu i błotnik spadający ze schodów. Wielkim wyczynem Kate Summerscale jest odkrycie notatników Nandora Fodora, węgierskiego dziennikarza wysłanego w celu zbadania tych wydarzeń przez Międzynarodowy Instytut Badań Psychicznych. Miesiące rygorystycznych testów skłoniły Fodora do przekonania, że choć Fielding z pewnością sfałszowała niektóre z manifestacji, rzeczywiście była opętana przez jakąś niesamowitą siłę. Summerscale, autorka Podejrzenia pana Whichera , ma godny pozazdroszczenia nos dla zdarzeń, niegdyś głośnych, które wciąż są wyjątkowe i niepokojące. Umieszcza tę historię w jej historycznym kontekście: szaleństwa spirytualizmu wywołanego pamięcią o I wojnie światowej i groźby ponownego konfliktu. Jak zauważa, w całej Wielkiej Brytanii meble domowe wydawały się ożywać.

Jack autorstwa Marilynne Robinson

Przez ostatnie dwie dekady amerykańska pisarka Marilynne Robinson poświęciła się jednej sekwencji powieści, badając świat małej grupy postaci z fikcyjnego miasteczka Gilead na Środkowym Zachodzie, powiedziała Erica Wagner w artykule. FT . Zaczynając od Gilead w 2004 r. i kontynuując Dom (2008) i Liliowy (2014), ta niezwykła seria utworów towarzyszących słusznie zdobyła niezliczone nagrody. Jacek , część czwarta, śledzi losy młodego Jacka Boughtona, który we wcześniejszych powieściach znany był głównie ze swojej reputacji: był synem czarnej owcy wielebnego Roberta Boughtona. Podczas tej ostatniej wycieczki Jack prowadzi beztroskie życie w powojennym St Louis i ma związek z czarną kobietą o imieniu Della, która jest sprzeczna z obowiązującymi w tym okresie przepisami anty-mieszaniowymi. Ta złożona i płynnie napisana jak jej poprzedniczki, ta praca pięknie wpasowuje się w subtelny splot książek Robinsona Gilead.

Słowik Mariny Kemp

Namiętna, mydlana, literacka powieść, Słowik jest trochę jak bękartowe potomstwo Iana McEwana i Shirley Conran, mówi Czasy . Film śledzi młodą pielęgniarkę, która przeprowadza się z Paryża na wiejską Francję, aby zostać opiekunką dla umierającego tyrana biznesmena. Jak podaje gazeta, zazdrość, kłótnie i namiętność seksualna w wiosce kolejkowej w ekscytującej, debiutanckiej powieści pełnej dramatycznych zwrotów akcji i soczystych złoczyńców.

Sfinks autorstwa Hugo Vickersa

Wciągająca relacja z życia Gladys Deacon, słynnej pięknej młodej Amerykanki, która marzyła o poślubieniu angielskiej arystokratki i zrobiła to tylko po to, by zakończyć swoje długie i ciekawe życie w szpitalu psychiatrycznym. Historia księżnej Marlborough, opowiedziana przez brytyjskiego pisarza i dziennikarza Hugo Vickersa, to opowieść o skandalu, nędzy i szaleństwie klasy wyższej, mówi Czasy .

Oto jesteśmy, Graham Swift

Laureat Nagrody Bookera w 1996 roku (za powieść Ostatnie zamówienia ) swoją najnowszą książkę wystawia w Brighton w 1959 roku Tutaj jesteśmy , Swift spogląda wstecz na życie trzech młodych wykonawców z końca mola, opowiadając historię pozascenicznego dramatu między magiem, jego asystentem i konferansjerem, mówi Londyn Wieczorny Standard .

Dolina Niesamowitości autorstwa Anny Wiener

Mrocznie zabawne i wnikliwe wspomnienia Wiener szczegółowo opisują jej rozczarowanie światem technologii po kilku latach pracy dla start-upów w Nowym Jorku i San Francisco. New York Times . Bada, co motywowało jej byłych kolegów i jak przemysł technologiczny przekształcił w szczególności San Francisco. Jeśli już jesteś sceptycznie nastawiony do technologii i jej implikacji dla społeczeństwa, ta książka może potwierdzić twoje najgorsze obawy, mówi gazeta.

Dziwny hotel autorstwa Eimear McBride

Tajemnicza książka, Dziwny hotel śledzi bezimienną bohaterkę z kraju do kraju, z jednego pokoju hotelowego do drugiego. Nawet w najbardziej luksusowym pokoju hotelowym może brakować duszy, mówili BBC , a dla niej każdy kryje w sobie złożone i często bolesne wspomnienia. To trzecia powieść Eimara McBride'a, który zadebiutował wielokrotnie w 2013 roku z Dziewczyna jest na wpół ukształtowaną rzeczą , o złożonych relacjach rodzinnych młodej kobiety, a następnie omówiono to z Małoczeska , o związku młodego studenta z 38-letnim aktorem.

Apeirogon by Colum McCann

McCann, który w 2009 roku zdobył nagrodę US National Book Award za swoją powieść Niech Wielki Świat się kręci , podejmuje temat konfliktu izraelsko-palestyńskiego w pracy, która jest zarówno spektakularnie pomysłowa, jak i oparta na twardym, często brutalnym fakcie, powiedział Opiekun . Opowiadająca historię dwóch ojców, Izraela i Palestyńczyka, połączonych żalem za swoimi córkami, jest to bardzo ambitna powieść zarówno pod względem formy, jak i tematyki. Jeśli potrafisz to przeczytać bez szlochania, jesteś potworem, dodaje Strażnik.

Motherwell: A Girlhood Deborah Orr

Poruszające wspomnienie pozostawione przez słynną dziennikarkę Deborah Orr, która zmarła w październiku. Opowiadając o dorastaniu z brutalną szczerością, Orr opowiada o próbie ucieczki od robotniczego, antyksiążkowego wychowania w Szkocji, w cieniu huty w Ravenscraig. Czasy . Książka bada także jej bolesną relację z dominującą matką – podsumowuje Orr: Moje własne życie toczyło się tak naprawdę o dwie rzeczy nie do pogodzenia: przeciwstawianie się matce i zdobywanie jej aprobaty.

Amnestia autorstwa Aravind Adiga

Od autora Biały Tygrys , który zdobył Man Booker Prize w 2008 roku, opowiada historię młodego Tamila, który próbuje uniknąć deportacji z Sydney w Australii. Maltretowany przez policję na Sri Lance, przyjechał do Australii na wizie studenckiej, tylko po to, by znaleźć błyszcząco reklamowaną uczelnię, na którą się zapisał, jest tandetnym oszustwem, wyjaśnia Czasy niedzielne . Gazeta opisuje to jako element towarzyszący odwróconemu wzorowi: biały Tygrys . Pełna empatii i oburzenia powieść ta w ujmujący sposób rozwija fikcyjne zainteresowanie Adigi deprywacją i niesprawiedliwością, podsumowuje artykuł.

Moje dzikie i nieprzespane noce autorstwa Clover Stroud

Ten pamiętnik z macierzyństwa ukazuje wszystkie codzienne szczegóły wychowywania pięciorga dzieci, w wieku od noworodka do nastolatka. Jak genialnie, gdy ktoś pisze o pustce i pięknie; żądza, wyczerpanie, hipokryzja, porażka i szybująca radość, mówi Nell Frizzell w Telegraf . Co za ulga, że ktoś z pierwszej linii donosi o tym podstawowym ludzkim przedsięwzięciu.

To piękne miasto autorstwa Louise Hare

Omawiane miasto to Londyn, rok 1948, widziany oczami Jamajczyka Lawrie Matthewsa, po zejściu z Empire Windrush, chociaż jest zniszczone wojną, odrapane i często otwarcie wrogie takim czarnym imigrantom jak on, wyjaśnia Czasy niedzielne . Ten gorąco oczekiwany debiut, którego akcja rozgrywa się w Brixton w południowym Londynie, to opowieść o młodej miłości i dążeniu do lepszego życia, w której Lawrie jest podejrzany o przestępstwo, którego nie popełnił.

Box Hill autorstwa Adama Marsa-Jonesa

Ten smukły tom (tylko 128 stron) opowiadający o obraźliwym związku gejowskim w latach 70. zawiera cios, z przyjemnością lub osobliwością na każdej stronie, mówi Opiekun . Rozpoczyna się szczegółowym opisem lodzika na świeżym powietrzu w tytułowym salonie piękności Surrey. Podtytuł „Opowieść o niskiej samoocenie” to wspomnienie postaci Colina, który jest „niski, gruby i zmęczony byciem zastraszanym” i wdzięczny za uwagę przystojnego Raya, mówi gazeta, która nazywa to jeszcze błyskotliwym smutna wizja subkultury gejowskiej.