Jak zaczęła się wojna domowa w Syrii?
Wycofanie wojsk przez Trumpa z Syrii utrudnia walkę z Państwem Islamskim
Bojownik opozycji wystrzeliwuje granat z napędem rakietowym podczas starcia z siłami regionu
2013 AFP
Według raportu Pentagonu, Państwo Islamskie odradza się w Syrii zaledwie kilka miesięcy po tym, jak Donald Trump stwierdził, że grupa terrorystyczna została pokonana w 100%.
Raport ostrzega, że pomimo utraty swojego terytorialnego „kalifatu” Isis umocniła swoje zdolności powstańcze w Iraku i odradzała się w Syrii.
Trump powiedział swojemu gabinetowi w zeszłym miesiącu, że wykonaliśmy świetną robotę z kalifatem. Mamy 100% kalifatu i szybko wycofujemy się z Syrii.
Ale częściowe wycofanie około 2000 żołnierzy amerykańskich z Syrii już utrudniło podjęcie walki do końca Izydy, według CNN .
Niezależny donosi, że od marca tego roku Isis utworzyła odradzające się komórki w Syrii i dokonywała zamachów, zamachów samobójczych, porwań i podpaleń upraw.
Zmniejszająca się liczba wojsk amerykańskich sprawiła, że jej sojusznicy regionalni, Syryjskie Siły Demokratyczne, mają ograniczone możliwości utrzymywania wyzwolonych obszarów.
W szczytowym momencie Isis trzymała duże połacie Iraku i Syrii - obszar wielkości Portugalii, mówi CNN .
Wojna domowa w Syrii trwa już dziewiąty rok – ale jak zaczął się ten krwawy konflikt?
Protesty
Zainspirowani tak zwanymi powstaniami Arabskiej Wiosny w sąsiednich krajach, w marcu 2011 roku tysiące Syryjczyków wyszło na ulice w ramach protestów, domagając się reform demokratycznych i uwolnienia więźniów politycznych. Demonstracje w Damaszku, Aleppo i Dara spotkały się ze śmiertelną siłą. Niepokoje szerzyły się, a policja i siły bezpieczeństwa używały siły fizycznej, gazu łzawiącego, armatek wodnych i żywych pocisków przeciwko protestującym, aby stłumić sprzeciw. Dziesiątki tysięcy zostało aresztowanych w związku z narastającymi wezwaniami do rezygnacji Baszara al-Assada, którego rodzina rządzi Syrią od 1971 roku, przemoc nadal eskalowała, a protestujący zaczęli chwytać za broń.
Powstaje opozycja
Latem 2011 roku opozycja została lepiej wyposażona. Pierwszy znaczący opór zbrojny w czasie kryzysu nastąpił w czerwcu, kiedy to w pobliżu granicy z Turcją zorganizowano lokalne powstanie.Instytut Studiów Wojennych: rozgniewani protestujący podpalili budynek w mieście Jisr al-Shughour, zabijając ośmiu funkcjonariuszy bezpieczeństwa i przejęli kontrolę nad komisariatem policji. Reżim Assada wypchnął opozycję z regionu za pomocą czołgów i artylerii, ale opór zbrojny trwał nadal. Uciekający oficerowie armii syryjskiej utworzyli Wolną Armię Syryjską (FSA), której celem było obalenie rządu. Wkrótce jednak zbrojna opozycja została zdominowana przez islamistyczne ugrupowania milicji, ponieważ Państwo Islamskie umocniło swoją pozycję w całym regionie.
Wojna domowa
12 czerwca 2012 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych oficjalnie ogłosiła, że Syria znajduje się w stanie wojny domowej po niepowodzeniu próby zawieszenia broni w kwietniu. Wojna stała się z biegiem czasu coraz bardziej skomplikowana i bardziej śmiertelna, a grupy opozycyjne rozrastają się w całym kraju, a rywalizacja i sojusze zmieniają się z dnia na dzień. Dziewięcioletni konflikt był świadkiem śmierci setek tysięcy ludzi, powstania Izydy, rozmieszczenia środka nerwowego przeciwko cywilom i siłom rebeliantów oraz serii nakładających się na siebie wojen zastępczych między mocarstwami światowymi.
Syryjskie Obserwatorium Praw Człowieka mówi, że do 2018 r. 367 965 osób zginęło w wyniku walk w kraju, a kolejnych 192.035 zaginęło, przypuszczalnie zmarłych.
Upadek Izydy jeszcze bardziej skomplikował wojnę, ponieważ większa liczba mniejszych frakcji wypełnia teraz próżnię pozostawioną przez grupę terrorystyczną.
Wojnę zaogniły również siły zewnętrzne o niemożliwych do pogodzenia intencjach. Rosja i Iran poparły reżim Assada strajkami wojskowymi, oddziałami i miliardami dolarów, donosi BBC.
Wielka Brytania wraz ze Stanami Zjednoczonymi i Francją udzieliła wsparcia niektórym grupom buntującym się przeciwko reżimowi Assada, ale coraz bardziej odsuwała się od obaw o ich powiązania z dżihadystami.
Globalna koalicja kierowana przez siły amerykańskie przeprowadziła naloty na bojowników Izydy w Syrii i pomogła Syryjskim Siłom Demokratycznym (SDF) zdobyć dawne terytorium Izydy.
Turcja poparła rebeliantów w próbach powstrzymania sił kurdyjskich, które uważają za terrorystów. Arabia Saudyjska i Izrael dostarczyły broń i środki finansowe w celu ograniczenia władzy Iranu w Syrii.
Przy tak wielu konkurujących frakcjach nie jest zaskoczeniem, że jest to wojna, której końca nie widać.
Co to oznacza dla Syryjczyków?
Oprócz szacowanej liczby zgonów na ponad pół miliona, wojna pozostawiła 1,5 miliona osób z trwałą niepełnosprawnością, w tym 86 000 osób, które straciły kończyny, donosi BBC.
Według stanu na marzec tego roku około 5,7 miliona Syryjczyków zostało zmuszonych do opuszczenia swojego kraju, mówi: Wysoki Komisarz ONZ ds. Uchodźców , a kolejne 6,1 mln osób zostało przesiedlonych w Syrii.
I zgodnie z Raport ONZ wydanej w lutym br. 13 mln Syryjczyków potrzebuje pomocy humanitarnej, z czego 5,2 mln potrzebuje pomocy doraźnej.
W latach 2014-2017 ponad 919 000 Syryjczyków złożyło wniosek o azyl w UE.
