Instant Opinion: to od kobiet zależy „ratowanie brytyjskiej gospodarki”
Twój przewodnik po najlepszych felietonach i komentarzach w czwartek 9 lipca
Tolga Akmen/AFP przez Getty Images
Codzienne podsumowanie Tygodnia przedstawia pięć najlepszych opinii z brytyjskich i międzynarodowych mediów, wraz z ich fragmentami.
1. Alexandra Phillips w The Daily Telegraph
o „girl power” potrzebnej do ocalenia narodu
Od nas, kobiet, zależy, czy ocalimy brytyjską gospodarkę
Nadchodząca recesja pociągnie za sobą wiele ofiar, a głównymi ofiarami będą mężczyźni, co stanowi trzy czwarte osób, które mogą stracić pracę. Wynika to częściowo z faktu, że kobiety zarabiają znacznie gorzej i częściej pracują w niepełnym wymiarze godzin, co izoluje czynniki przed zwolnieniami. Jest jednak jasne, że w miarę ustępowania recesji kobiety stanowią dużą szansę rynkową i powinny odgrywać kluczową rolę w pobudzaniu ożywienia. Jeśli Dishy Rishi naprawdę chce, abyśmy zemdleli nad nim, sugeruję, aby zamienił zielony powrót do zdrowia w powrót do zdrowia Dziewczyn. Wyobraź sobie, o ile zdrowsza byłaby nasza gospodarka, gdybyśmy mieli naprawdę równe płace w świecie, który przyjął naszą siłę perswazji, a nie ją pod pręgierzem. Każdego wieczoru panieńskiego sprawimy, że ekonomia zacznie działać w mgnieniu oka.
2. Aditya Chakrabortty w The Guardian
na tych, którzy opiekują się naszymi bliskimi
Opiekunowie zarażeni koronawirusem stają przed okropnym wyborem: żyj w ubóstwie lub ryzykuj zabicie swojego pacjenta
System zasiłków chorobowych w Wielkiej Brytanii jest najgorszy w uprzemysłowionym świecie. Kiedy chory, można zwykle pluć przez cały dzień pracy i dalej zarabiać, ale robienie tego teraz wiąże się z ryzykiem rozprzestrzenienia się śmierci. „Jestem zmuszona dokonać wyboru” — mówi [opiekun] Grace. „Albo żyję w biedzie, albo zabiję swojego klienta”.... Pracownicy opieki spędzili ostatnie trzy miesiące, ryzykując życiem, aby chronić bliskich innych ludzi, jednak ich sektor przez dziesięciolecia pozbawiał ich praw pracowniczych, statusu i profesji godność. Podobnie jak w zakładach przetwórstwa spożywczego, centrach dystrybucyjnych i fabrykach tekstylnych, wszystko to działo się na oczach reszty z nas – ministrów rządu, dziennikarzy i opinii publicznej. Zasiłek chorobowy z powodu ubóstwa i uniwersalny kredyt nigdy nie były wystarczająco dobre, ale dopóki problem dotyczył tylko tych pracowników, nic nie zostało zrobione. Teraz te niepewne warunki pracy stanowią śmiertelne zagrożenie dla reszty z nas: pytanie brzmi, co z tym zrobimy?
3. Rachel Shabi w The Independent
o zachowaniu brytyjskiego ducha Covid
Jeśli nie znajdzie politycznego domu, kolektywizm zamknięcia zostanie zmyty jak kreda na chodniku
W odpowiedzi na pandemię zrodził się niezwykły kolektywizm. Sama idea lockdownu – osobistej ofiary dla dobra wspólnego – jest sama w sobie aktem kolektywizmu. Widzieliśmy, jak tysiące grup wzajemnej pomocy Covid-19 rozwijały się jak grzyby po deszczu w całym kraju, 750 000 zapisywało się jako wolontariusze NHS i inni zbierali się, by pomóc bankom żywności lub wesprzeć programy ciepłych posiłków dla personelu szpitalnego. Tabloidy kpiły z „covidiotów”, ale o wiele bardziej powszechne były osoby gotowe pomóc w kryzysie, działać razem i być częścią czegoś większego. Jednak nasze zmieniające się priorytety i nowo odkryte poczucie wspólnoty nie mają głosu w obecnym klimacie politycznym. Popyt na radykalne zmiany kipi od podstaw, ale potrzebuje zapału parlamentarnego i polityków, którzy wpompują te idee do naszego zaopatrzenia w powietrze.
4. Phoebe Danziger, praktykująca pediatra, w The New York Times
o przekonywaniu sceptyków szczepień
Szczepionka przeciwko koronawirusowi nie zadziała, jeśli ludzie jej nie przyjmą
Jako pediatra spotykam się z różnymi rodzicami, którzy ogólnie mają obawy związane ze szczepionkami; wielu powiedziało mi, że nie zaufa szczepionce na koronawirusa i że oni i ich dzieci nie przyjmą jej, przynajmniej w krótkim okresie. Kwestionują bezpieczeństwo szczepionki opracowanej w przyspieszonym czasie i w cieniu nacisków politycznych – obawy, które zostało również podniesione przez zagorzałych ekspertów pronaukowych i proszczepionkowych. Kilka rodzin wierzy nawet w teorię spiskową, że mikrochipy zostaną wszczepione do szczepionki. Jak pokazują powtarzające się epidemie odry, nie wykonaliśmy dobrej roboty, odpowiadając na obawy ludzi dotyczące szczepionek. A jeśli nie wyciągniemy wniosków z naszej nieudanej reakcji na nie, program szczepień przeciwko koronawirusowi będzie skazany na zagładę.
5. David Aaronowicz w „The Times”
o konfrontacji z naszymi uprzedzeniami
Przepraszam Keir, nieświadomy trening uprzedzeń to bzdura
Prawda jest taka, że nasze uprzedzenia są w większości świadome i wcale się ich nie wstydzimy. Kto potrzebuje nieświadomego treningu uprzedzeń, kiedy świadomie wybiera prezydenta takiego jak Donald Trump? Czy to kiedykolwiek wyglądało na coś innego niż uderzenie w równość rasową lub płciową? Nikt, kto głosował na mężczyznę, który powiedział, że chwyć ich za cipkę, nie był nieświadomy tego, co robią. Sir Keir wkrótce odkryje, że wytrenowanie jego podświadomości nie pomoże mu poradzić sobie z faktem, że „niefinansowanie policji” to głupie hasło, które większość ludzi uważa za „nie dawaj pieniędzy policji” i dlatego słusznie wygrało. nie wsparcie. Dobrym pomysłem jest skonfrontowanie się z własnymi świadomymi uprzedzeniami, uprzedzeniami i wcześniejszymi założeniami. Społeczeństwo, w którym ludzie świadomie uczą się od siebie nawzajem i nie boją się zmienić zdania, jest zdrowe. Pozostaje podstawową zasadą, że — o ile nie jesteś sadomasochistą — powinieneś starać się traktować innych tak, jak chciałbyś, aby traktowali ciebie. Świadomość i sumienie powinny iść razem. Nie potrzebujesz programu szkoleniowego, żeby cię tego nauczyć.
