Haka kiedyś i teraz: kiedyś było bardziej zabawnie niż przerażająco
Archiwum wideo pokazuje, że Haka bardzo się zmieniła w ciągu 40 lat. Zobacz, jak ocenia się okrzyk wojenny z 1973 r.
youtube
Haka, tradycyjny okrzyk wojenny przodków, praktykowany przez Maorysów przed bitwą, a teraz przez All Blacks przed reprezentantami rugby, stał się jednym z najbardziej teatralnych momentów w sporcie.
Ale wersja tańca dla graczy rugby nie zawsze była tak onieśmielająca jak dzisiaj.
Nagrania z trasy koncertowej All Blacks i Barbarians w Cardiff z 1973 roku pokazują, że Nowozelandczycy wykonują raczej mniej intensywną wersję tańca, niż oczekiwała współczesna publiczność:
Haka w wykonaniu All Blacks nazywa się Ka Mate i należy do plemienia Ngati Toa na Wyspie Północnej Nowej Zelandii. Opowiada historię uciekającego wodza, który unika schwytania, ukrywając się przed wrogami w jamie z jedzeniem.
Ka Mate początkowo spotkała się z krytyką za skok zawarty na końcu spektaklu, który niektórzy obserwatorzy kultury zinterpretowali jako kapitulację ziemi. Dziś, gdy drużyna wykonuje Ka Mate, zawodnicy twardo stąpają po ziemi.
W latach 70. gracze mierzyli się z trybunami, a nie z opozycją, gdy wykonywali Haka, i być może zaszczepiło to mniej strachu u rywali. Gra przedstawiona w powyższym filmie zakończyła się katastrofą dla All Blacks: Barbarzyńcy wygrali 23-11, a Nowa Zelandia przyznała, co wielu ludzi uważa za największa próba kiedykolwiek zdobyta w rugby.
Dziś jednak Haka prezentuje się bardziej imponująco:
Ta wersja Haka została napisana specjalnie dla All Blacks w odpowiedzi na obawy związane z Ka Mate. Nazywa się Kapa o Pango, co tłumaczy się jako Team in Black i opiera się na innym Haka, który był używany przez zespół turystyczny Nowej Zelandii w 1924 roku.
Po raz pierwszy wykonano go w 2005 roku, kiedy gest podcinania gardła na końcu, obecnie rzadko spotykany, wywołał wiele komentarzy. Dziś All Blacks na przemian z Ka Mata i Kapa o Pango, a decyzję podjął kapitan na krótko przed meczem.
