Ashes 2015: jak Anglia może tego lata pokonać Australię
To trudne zadanie, a Anglia będzie musiała poprawić swoje mrugnięcia, kręgle i pola, aby wygrać
The Ashes rusza w tym tygodniu, ale jakie szanse mają angielscy krykieciści, by odzyskać słynną starą urnę, którą 18 miesięcy temu oddali w nędzny sposób Australii, gdy gospodarze wybielili ich 5:0?
Seria na początku sezonu przeciwko Nowej Zelandii dała rozgrywkę w Anglii, a wyczyny młodych angielskich graczy na początku lata wywołały gwałtowny wzrost zainteresowania. Ale słaby start w pierwszym teście w Cardiff może wkrótce rozwiać optymizm.
Australijczycy będą również stanowić zupełnie inny test dla sympatycznych Kiwi, a przy tak dużej stawce ta seria będzie miała większą przewagę.
Australia zaczyna jako faworyci, ale przed serią eksperci przewidywali, gdzie wygrane i przegrane zostaną Ashes.
Mrugnięcie Anglii
Największe zamówienie w Anglii wygląda teraz zupełnie inaczej niż na początku serii 2013, kiedy Jonathan Trott i Kevin Pietersen odeszli, a Alastair Cook teraz w towarzystwie Adama Lytha na szczycie listy – jego szóstego partnera otwierającego od czasu przejścia na emeryturę Andrzeja Straussa w 2012 roku.
Dużo zależy od Cooka. „Jeżeli w dużej mierze młody średni porządek w Anglii ma mieć największą szansę na prosperowanie, potrzebuje pewnej ochrony przed nową piłką i pewnych fundamentów, na których można budować”, mówi George Dobell z Cricinfo .
Gary Ballance w wieku trzech lat miał świetny początek swojej kariery testowej, ale okres miesiąca miodowego dobiegł końca, a Ian Bell ostatnio miał problemy. „Anglia nie może polegać na samym cudownym [Joe] Root” – ostrzega Steven Brenkley w Niezależny . – Kiedyś jego olśniewająca forma musi osiągnąć przerwę… konieczne jest, aby Gary Ballance i Bell zebrali się między sobą cztery czy pięć wieków.
Ale słabsi nietoperzy też muszą stać mocno, ostrzega Jonathan Agnew przed BBC . „W Australii wydawało się, że niższego rzędu im się to nie podoba, więc teraz muszą znaleźć odwagę i odporność, aby dostać się za piłkę. Nie mogą pozwolić Australii myśleć, że przeszli przez mrugnięcie Anglii, gdy pięć bramek zostało zniszczonych.
Kręgielnia w Australii
Nie ma wątpliwości, co zrobił dla Anglii w ostatniej serii Ashes w dół. Byli zachwyceni Australijczykami, a w szczególności Mitchellem Johnsonem. Ale niepokojące dla angielskich fanów jest to, że Johnson nie jest już główną bronią Australii, jak Mitchell Starc i Josh Hazlewood okazali się równie skuteczni.
Johnson pozostaje „przekonującą siłą” mówi Niezależny , ale Australia ma „nowy grot” w Starc. „Po nagłym odejściu Ryana Harrisa na emeryturę z powodu kontuzji kolana, Starc – wraz z 24-letnim wspólnikiem Joshem Hazlewoodem – może stanowić różnicę między tymi dwoma zespołami tego lata”.
Zarządzając Starcem, Czasy opisuje go jako 'szybkiego i chytrego... niszczycielskiego w stosunku do niższego rzędu'.
Jednak Agnew zauważa, że wszystkie trzy szybkie są omylne, z Johnsonem nieobliczalnym, Starc zardzewiałym i Hazlewoodem niedoświadczonym. To może dać Anglii szansę na wywarcie presji na spinnera Nathana Lyona.
Kręgielnia w Anglii
Jimmy Anderson jest teraz najlepszym w Anglii zdobywcą bramki testowej i będzie musiał być w najlepszej formie przeciwko Australii, podobnie jak nowy partner Stuart Broad. Będą wspierani przez Marka Wooda i Bena Stokesa.
Ich występy będą kluczowe, mówi Agnew. „Można by założyć, że Anglia będzie nadal przygotowywać zielone boiska, które będą wspierać ich tempo meloników… [i] po prostu nie mogą pozwolić, by Australia była lepsza od nich w angielskich warunkach.
Meloniki muszą być „przygotowane do gry”, dodaje Agnew. „Anglia musi rzucać jak najpełniej, praktycznie w połowie długości salwy. Daj piłce każdą szansę na zamach, rzuć wyzwanie pracy nóg odbijających.
Ale czy to wystarczy? Kevin Pietersen, piszący w Codzienny Telegraf nie obawia się. „Różnica między tymi dwoma zespołami w tej serii polega na tym, że nie mamy tego uderzającego melonika, który może poprowadzić atak i zdobywać bramki”, mówi.
Istnieją również obawy dotyczące opcji spinu w Anglii. Obserwatorzy zgadzają się, że Moeen Ali będzie musiał się poprawić, jeśli Anglia ma sobie dobrze radzić.
Australijskie mrugnięcia
Problemy Anglii zaczynają się od Davida Warnera, „najbardziej wpływowego pałkarza po obu stronach”, według Codzienny Telegraf . „Arogancki luźny strzał, kiedy wchodzi, wystawia [Steve] Smitha na nową, kołyszącą się piłkę. Ale kontrolowany Warner wciąż może strzelić sto lat w jednej sesji i dać Anglię pompie do końca meczu.
Smith, uznany za najlepszego odbijającego na świecie, zostanie podniesiony do trzeciego miejsca w tej serii, ale Anglia ma nadzieję ujawnić jego technikę, mimo że przetrwała wszystkie egzaminy na piątym miejscu w kolejności.
„Pierwotnie zasiadł na numerze 8 jako wszechstronny zawodnik w debiucie testowym przeciwko Pakistanowi na Lord's w 2010 roku, Smith wyjdzie na kij w Cardiff po tym, jak pierwszy otwieracz Australii zostanie usunięty jako człowiek, któremu nie wolno pozwolić spać ”, zauważa Ali Martin z Obserwator . „Czy jego samodziałowa technika, która nie daje spokoju w fałdach… wytrzyma rygor huśtania się piłki Dukesa na angielskich boiskach?”
Gdzie indziej Anglia będzie miała nadzieję, że forma Chrisa Rogersa i Brada Haddina pozostanie szorstka, a 35-letni Adam Voges nie zagra w krykieta Test, teraz, gdy wreszcie dostał szansę.
Kapitan Michael Clarke będzie w swojej czwartej trasie po Anglii i zdesperowany, aby wygrać pierwszą serię na angielskiej ziemi. Ale jego osobisty rekord w starciu z Anglią jest imponujący. Jeśli Australia wygra „będzie siedzieć obok takich postaci jak Bradman, Waugh, Chappell, Ponting i Border jako jeden z największych zdobywców Anglii, jakich kiedykolwiek widział australijski krykiet”, mówi Australijczyk. Codzienny Telegraf .
Fielding
„Jeżeli Anglia ma mieć jakiekolwiek szanse na sukces w tej serii, będzie musiała łowić więcej niż w ostatnich miesiącach” – mówi George Dobell z Cricinfo. Będzie presja na bramkarza Josa Buttlera, który jest świetnym pałkarzem, ale musi to wesprzeć dobrym pokazem za pniakami.
Jazda na sankach
Prawdziwy gorący kartofel po słownych kłótniach z ostatniego serialu Ashes, który wygląda niestosownie w porównaniu z dżentelmeńskim duchem ostatnich meczów z Nową Zelandią.
The Daily Telegraph przedstawia obie strony sporu. Szymon Heffer zauważa, że „Australijczycy wydają się kojarzyć to zachowanie z siłą i męskością”, podczas gdy opinia publiczna uważa je za „żałosne i niedorzeczne”. Kevin Pietersen jest mniej zaniepokojony. „The Ashes to sportowa wojna, a jazda na sankach jest dobra do gry. Chcę go więcej i chcę, żeby w serialu był ogień” – mówi.
Jednak Agnew z BBC mówi, że Anglia nie powinna zajmować się słownictwem. - Rzeczywistość jest taka, że Ashes nie wygra się na sankach i że Anglia musi pokazać swoją twardość swoimi występami na boisku. Największym wyzwaniem jest zmierzenie się z mniej więcej tym samym zespołem, który rozwalił ich niecałe 18 miesięcy temu”.
