Posąg Cecila Rhodesa pozostanie w Oriel College w Oksfordzie
Ujawniony raport sugeruje, że wściekli darczyńcy zagrozili, że z ich testamentu napiszą college
Kierowana przez studentów kampania mająca na celu usunięcie pomnika Cecila Rhodesa z terenu Oriel College w Oksfordzie została odrzucona po tym, jak rozgniewani darczyńcy rzekomo zagrozili, że spiszą uczelnię z ich testamentów.
Kampania twierdziła, że XIX-wieczny polityk, który był największym dobroczyńcą uczelni, był zagorzałym imperialistą, którego działania w południowej Afryce utorowały drogę apartheidowi.
Jednak konsultacje przeprowadzone przez uniwersytet ujawniły „ogromne poparcie” dla pozostawienia posągu.
'Po dokładnym rozważeniu, organ zarządzający uczelnią zdecydował, że posąg powinien pozostać na swoim miejscu i że uczelnia będzie starać się zapewnić jasny kontekst historyczny, aby wyjaśnić, dlaczego tam jest' - powiedział uniwersytet.
Według raportu gubernatorów wyciekł do Codzienny Telegraf , bogaci absolwenci byli wściekli z powodu „wstydu i zażenowania” spowodowanych „dyspergowaniem” 690-letniego college'u w tej sprawie.
Oriel podobno teraz obawia się, że jeśli pomnik zostanie zdjęty, stracą przyszłe prezenty i zapisy, w tym proponowane 100 milionów funtów, które mają zostać pozostawione uczelni w testamencie jednego darczyńcy.
Rzecznik powiedział jednak Opiekun że implikacje finansowe nie były głównym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji o utrzymaniu posągu.
Pojawiły się również oskarżenia o hipokryzję wobec Ntokozo Qwabe, lidera oksfordzkiej kampanii Rhodes Must Fall, który sam jest beneficjentem stypendium Rhodes. W odpowiedzi student powiedział, że „nie jest beneficjentem” Rodos, ponieważ pieniądze były wynikiem grabieży.
„Jestem beneficjentem zasobów i pracy mojego ludu, który Rhodes splądrował i zniewolił” – powiedział.
Pisząc w Dodatku Literackim Times, klasycystka Mary Beard wezwała uczniów, aby czerpali siłę z posągu i innych mu podobnych.
„Bitwy nie wygra się przez zabranie posągu i udawanie, że ci ludzie nie istnieją” – powiedziała. „Wygrało się, dając tym studentom możliwość spojrzenia na Rodos i przyjaciół z radosnym i pewnym siebie poczuciem nietykalności”.
