Kobiety na skraju załamania nerwowego – recenzje
Tamsin Greig ma krytyków na skraju swoich miejsc w „absolutnej radości” musicalu
Johana Perssona
Nowy musical o kobietach na skraju załamania nerwowego na West Endzie, ostatni z szeregu adaptacji filmowo-muzycznych, spotkał się z aplauzem brytyjskich krytyków. Spektakl w Playhouse Theatre w Londynie oparty jest na kultowej komedii artystycznej Pedro Almodovara z lat 80., w której występuje aktorka telewizyjna Tamsin Greig.
Bartlett Sher reżyseruje musical, z książką Jeffreya Lane'a oraz muzyką i tekstami Davida Yazbek, o grupie kobiet, które zakochują się w tym samym kobieciarze w średnim wieku. Greig pojawia się jako Pepa, cierpiąca na bezsenność aktorka telewizyjna, która niedawno została porzucona przez chama. Podczas gdy przedstawienie na Broadwayu w 2010 roku trafiło na Broadway, brytyjscy krytycy pochwalili tę wersję.
„To absolutna radość wieczoru”, mówi Dominic Cavendish w Codzienny Telegraf , zauważając, że „liczba gagów jest znacznie wyższa niż w filmie z 1988 roku”. Chwali też Greiga za „imponujący debiut muzyczny” jako niezdarnej Pepy.
Niezależny Paul Taylor zgadza się z tym, chwaląc mistrzowskie posunięcie Greiga w roli głównej. „Wspaniałe wyczucie czasu Greiga i jej niezrównana umiejętność przeskakiwania między komicznym absurdem a pogrążoną melancholią” są jej ogromnym atutem, mówi Taylor. Dodaje, że jest to „chwalebnie obozowa, ale naprawdę szczera celebracja kobiecej siły przetrwania i samoemancypacji”.
Greig ma silne wsparcie ze strony reszty obsady, w tym Anny Skellern, która jest „doskonała” w roli zwariowanej przyjaciółki Pepy, Candeli, mówi Quentin Letts w filmie Codzienna poczta .
Dominic Maxwell w Czasy przyznaje, że nigdy nie kochał filmu Pedro Almodovara i nienawidzi być zmuszany do zabawy, ale musical „zabiera nas w miejsce zarówno zabawne, jak i czułe”. Dodaje, że „te zrzędy opuściły teatr zwyciężony”.
Michael Billington w Opiekun był mniej przekonany do formatu muzycznego, mówiąc „to wszystko sprawia, że przedstawienie jest doskonale przyjemne”, ale piosenki, dodając głębi charakteru, „hamują napęd opowieści”.
The Independent donosi, że Almodovar pobłogosławił tę wersję swojej historii, ale dopiero okaże się, czy entuzjazm brytyjskich krytyków przełoży się na pełne domy w jego biegu na West End. Rezerwacja do 9 maja.
